oppervlakte

Eigenschappen

Voorkeurslabel	oppervlakte
Afkorting	OPPVTE
Definitie	De oppervlakte van een vlakke meetkundige figuur, of algemener van een tweedimensionaal meetkundig object, is een maat voor de grootte ervan. Afmetingen van een tweedimensionaal gebied.
Synoniem	oppervlaktes
Toelichting op definitie	De SI-eenheid van oppervlakte is de vierkante meter: m², afgeleid van de basiseenheid meter. Voor algemene toepassingen in de Europese Unie is de vierkante meter, samen met zijn decimale onderdelen en veelvouden zoals cm² en km², de enige oppervlaktemaat. In gespecialiseerde toepassingen bestaan uitzonderingen: de are met zijn veelvoud hectare en zijn onderdeel centiare, in kadastrale registraties de barn voor de werkzame doorsnede van een deeltje in de kernfysica In historische documenten uit de Nederlanden die van voor het metriek stelsel dateren, komen andere landmaten voor zoals de bunder, de dagwand en de roede. De oppervlakte van een vlakke figuur wordt gedefinieerd en berekend aan de hand van een aantal elementaire eigenschappen van het begrip oppervlakte, die eventueel kunnen worden opgevat als axioma's: 1. De oppervlakte is een isometrische invariant, dat wil zeggen dat een transformatie van het vlak die de onderlinge afstanden van punten bewaart (zoals een rotatie), tevens de oppervlakte van vlakke figuren bewaart. 2. De oppervlakte van een rechthoek is het product van de lengte met de breedte. In het bijzonder is de oppervlakte van een punt en die van een lijnstuk gelijk aan 0. 3. De oppervlakte van een disjuncte vereniging van vlakke figuren is gelijk aan de som van de oppervlakten van de afzonderlijke delen. Dit laat achtereenvolgens de oppervlakteberekening toe van: een parallellogram, door omvorming tot een rechthoek met dezelfde basis en hoogte; een willekeurige driehoek, als zijnde de helft van een parallellogram; een willekeurige veelhoek, door hem op te delen in driehoeken. 4. De regel van de disjuncte vereniging blijft gelden voor een aftelbaar oneindige disjuncte vereniging, waarbij de som van de oppervlakten moet worden opgevat als de som van een reeks. De laatste regel laat toe de oppervlakte te bepalen van kromlijnige figuren zoals cirkels. De integraalrekening geeft een exacte definitie en een berekeningsmethode voor de oppervlakte van een vlakke figuur die begrensd wordt door de grafiek van een continue functie en een horizontale en twee verticale rechten.
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Oppervlakte, https://www.aquo.nl/index.php/Id-fbafeedf-a508-49ed-9cc1-502e1e93fe42

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
oppervlakte	Breder	meetkunde (Begrip)
oppervlakte	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)
oppervlakte	Lid van Aquo	IM Metingen (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
natte oppervlakte (Begrip)	Breder	oppervlakte
reliëf (Begrip)	Breder	oppervlakte
vlaktemaat (Begrip)	Breder	oppervlakte
wateroppervlakte (Begrip)	Breder	oppervlakte
mechanische spanning (Begrip)	Gerelateerd	oppervlakte
populatiedichtheid (Begrip)	Gerelateerd	oppervlakte
totale reële bedekking (Begrip)	Gerelateerd	oppervlakte
zeespiegel (Begrip)	Gerelateerd	oppervlakte

De oppervlakte van een vlakke meetkundige figuur, of algemener van een tweedimensionaal meetkundig object, is een maat voor de grootte ervan. Afmetingen van een tweedimensionaal gebied.

Een afkorting is, in schriftelijk taalgebruik, iedere verkorte schrijfwijze voor een woord, woordgroep, naam of andere aanduiding.

De oppervlakte van een vlakke meetkundige figuur, of algemener van een tweedimensionaal meetkundig object, is een maat voor de grootte ervan. Afmetingen van een tweedimensionaal gebied.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Een object is een materieel (tastbaar) iets, veelal bestaand uit vaste, levenloze materie.

Het geheel van virtuele en fysieke (aanwijsbare) opdelingen en indelingen van het aardoppervlak.

De oppervlakte van een vlakke meetkundige figuur, of algemener van een tweedimensionaal meetkundig object, is een maat voor de grootte ervan. Afmetingen van een tweedimensionaal gebied.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

De eenheid van het Internationale Stelsel van eenheden, internationaal aangeduid als SI.

Eenheid van lengte, die volgt uit de vaste numerieke waarde van de snelheid van het licht in vacuüm c, die is vastgesteld op 299 792 458, uitgedrukt in m•s-1, waarbij de seconde volgt uit de cesiumfrequentie.

Een applicatiecomponent dat gericht is op het ondersteunen van eindgebruikers.

De Europese Unie (EU) is een uit 27 Europese landen bestaand statenverband. De EU vindt haar oorsprong in de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Economische Gemeenschap, in 1958 gevormd door zes landen (België, de Bondsrepubliek Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland).

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

Een vlaktemaat, oppervlaktemaat of landmaat geeft aan hoe groot de oppervlakte van een vlak is, een door twee dimensies (lengte en breedte) afgebakend gebied. De basis oppervlaktemaat in het SI-stelsel is de vierkante meter, een vlak van één meter bij één meter.

Een are wordt in de landmeetkunde vaak gebruikt om de grootte (oppervlakte) van percelen (vooral landbouwgrond, bosgrond, maar soms ook bouwgrond) uit te drukken.

Een hectare is een eenheid van oppervlakte van 100 m × 100 m = 10 000 m² en wordt als ha afgekort.

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

Een centiare (lees: centi-are) is een oppervlaktemaat, afgeleid van de are. Hij werd in de landmeetkunde vaak gebruikt om de grootte (oppervlakte) van percelen (vooral landbouw- en bosgrond, maar ook soms bouwgrond) uit te drukken.

Een voortdurend bijgehouden bestand van gegevens over personen of zaken. De gegevens zijn afgeleid uit bescheiden zoals opgenomen in een register. Een registratie bevat (een deel van de) gegevens uit documenten.

De diameter van een cirkel, cilinder of bol is de lengte van de rechte lijn die kan worden getrokken tussen twee punten op de bol of de cirkel en door het middelpunt hiervan.

De doorsnede van twee geometrische figuren is de verzameling punten die ze gemeen hebben. De wiskunde behandelt de doorsnede in brede theoretische zin. In praktische zin wordt een doorsnede van een driedimensionaal voorwerp gedefinieerd als de figuur die ontstaat door het voorwerp met een plat vlak te doorsnijden.

Een deeltje is een kleine hoeveelheid materie. De benaming wordt zowel voor ondeelbare (elementaire) deeltjes als voor systemen van meerdere deeltjes gebruikt.

Een bundeling van verschillende vormen van content die als geheel bewerkt kan worden en in bestandsvorm wordt opgeslagen.

Een vlaktemaat, oppervlaktemaat of landmaat geeft aan hoe groot de oppervlakte van een vlak is, een door twee dimensies (lengte en breedte) afgebakend gebied. De basis oppervlaktemaat in het SI-stelsel is de vierkante meter, een vlak van één meter bij één meter.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Conditie, die gedurende de uitvoering van een functie onveranderd moet blijven.

Een coördinatentransformatie is het omrekenen van de coördinaten van een object in het ene coördinatenstelsel naar de coördinaten in een ander stelsel.

Kunstwerk met een doorstroomprofiel in de vorm van een rechthoek.

Een hoeveelheid afstand.

Minimale lengte van een recht lijnstuk tussen twee evenwijdige rechte lijnen (in twee dimensies) of vlakken (in drie dimensies) die een bepaalde geometrische vorm omsluiten.

Een oppervlak in de driedimensionale meetkunde kan intuïtief worden gezien als een ruimtelijk object waarop men in twee onafhankelijke richtingen kan bewegen, zoals op een boloppervlak. Dit in tegenstelling tot een lijn, waar men slechts één bewegingsrichting heeft, namelijk langsheen de lijn zelf.

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

De hoogte van een geografische locatie (bijvoorbeeld een berg of plateau) wordt opgegeven in meters (of andere lengtemaat) ten opzichte van een referentieniveau: het nulvlak.

Bewering over hoe de werkelijkheid eruit moet zien.

In de wiskunde is de meest gebruikelijke betekenis van een grafiek een visuele voorstelling in een plat vlak van een reëelwaardige functie in één reële variabele.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.