toxine

Eigenschappen

Voorkeurslabel	toxine
Definitie	Giftige stof.
Synoniem	vergif, vergift, gif, giftig, giftige
Toelichting op definitie	Stof die, reeds in een relatief kleine hoeveelheid toegediend of ingenomen, de levensfuncties ernstig verstoort of zelfs de dood teweegbrengt. Elk vergif afkomstig van een plant (fytotoxine) of een dier (zoötoxine). (bron: Marechal, P., Gegevenswoordenboek Ecologie, Reaal Uitgevers, Lisse, 1991 / NEN 6599 / Aquo) Specifiek giftige stof. (bron: DIV) Een vergif (ook wel vergift of gif) is een stof die in kleine hoeveelheden een schadelijke invloed heeft op een organisme. Het begrip wordt vooral op chemische verbindingen toegepast. Het eerste basisprincipe van de toxicologie is dat vrijwel iedere stof, die in overmaat aanwezig is, schadelijk (en dus niet giftig!) kan zijn. Dosis sola facit venenum (alleen de hoeveelheid maakt het vergif) zei Paracelsus al in de 16e eeuw. De keerzijde hiervan is dat er voor iedere (giftige) stof ook een drempelwaarde te vinden is waarbij het nadelig effect op het organisme aantoonbaar is. De giftigheid van een stof hangt niet alleen af van de drempelwaarde, maar ook van de sterkte van de effecten. Er zijn ook andere factoren, zoals de wijze van opnemen of de aggregatietoestand van de stof (kwikdamp die wordt geïnhaleerd is bijvoorbeeld veel schadelijker dan vloeibaar kwik dat wordt doorgeslikt). Bij zware metalen is de geïoniseerde vorm veel makkelijker opneembaar en dus gevaarlijker dan de elementaire vorm. Soms is de stof zelf niet of weinig giftig, maar metaboliseert het lichaam de stof in een (nog) giftiger stof. Voorbeelden hiervan zijn methanol (wordt omgezet in methanal) en chloroform (wordt omgezet in fosgeen). Vele vergiften worden in heel lage dosering zelfs als geneesmiddel gebruikt. De toxicologie en de farmacologie zijn dan ook nauw verwante wetenschappen. Andere vergiften worden gebruikt als chemisch bestrijdingsmiddel tegen plantenziekten en plagen. Veel van de meest effectieve of gevaarlijkste vergiften zijn de neurotoxinen van biologische oorsprong, vaak als afweermiddel van een organisme tegen het opgegeten of aangevallen worden door andere organismen. Ook zijn er minerale vergiften, zoals kwik- of arseenbevattende ertsen. In de natuur komen veel giftige planten, dieren, en bacteriën voor. Sommige diersoorten gebruiken gif om makkelijker een prooi te kunnen vangen, andere om zich tegen aanvallers (dieren) of tegen vraat (planten) te verdedigen. Giftige dieren hebben niet zelden waarschuwende, felle ('aposematische') kleuren. (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-a3afdd11-adff-4c57-808e-9da91dd8fbeb, https://nl.wikipedia.org/wiki/Vergif
Afbeelding van	Waarschuwingssymbool voor een giftige stof.
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
toxine	Breder	chemische stof (Begrip)
toxine	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) DIV Hunze en Aa's begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)
toxine	Gerelateerd	toxisch (Begrip)
toxine	Lid van Aquo	IMWA Normen (Collectie Aquo) chemie (Collectie Aquo) ecologie (Collectie Aquo) watersysteembeheer kwaliteit (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
acute toxiciteitstoets (Begrip)	Breder	toxine
botulisme (Begrip)	Breder	toxine
chronische toxiteit (Begrip)	Breder	toxine
cytotoxine (Begrip)	Breder	toxine
toxiciteit (Begrip)	Breder	toxine
zoötoxine (Begrip)	Breder	toxine
letale dosis (Begrip)	Deel van	toxine
carcinogeen (Begrip)	Gerelateerd	toxine
cytotoxisch (Begrip)	Gerelateerd	toxine
ecotoxicologie (Begrip)	Gerelateerd	toxine
letale concentratie (Begrip)	Gerelateerd	toxine
polychloorbifenyl (Begrip)	Gerelateerd	toxine
polychloorbifenyl (Begrip)	Gerelateerd	toxine
toxisch (Begrip)	Gerelateerd	toxine

Giftige stof.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Fysiek object dat bestaat uit een macroscopische hoeveelheid materie, waarvan de afmetingen zodanig zijn dat de klassieke fysica dominant is. Het object kan als een continuum worden behandeld. (bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie (NL))

Zeer kleine droge deeltjes.

Giftige stof.

Toxine of ander vergif bevattend.

Giftige stof.

Toxine of ander vergif bevattend.

Giftige stof.

Toxine of ander vergif bevattend.

Giftige stof.

Giftige stof.

Toxine of ander vergif bevattend.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Zeer kleine droge deeltjes.

De plantenwereld van een regio.

Planten (Viridiplantae binnen de Archaeplastida, oorspronkelijk Plantae) zijn organismen die zich niet kunnen voortbewegen en die fotosynthese vertonen. De naam Plantae wordt niet meer voor een taxonomische eenheid gebruikt.

Dieren behoren tot een grote groep organismen, namelijk die van het Rijk der Animalia of Metazoa. Ze zijn over het algemeen meercellig, in staat tot beweging, reageren op hun omgeving en voeden zich met andere organismen.

De dierenwereld van een regio.

Vergif afkomstig van een dier

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

De leer van de onderlinge betrekkingen tussen levende organismen en hun milieu.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

Documentaire Informatievoorziening is het beheren, archiveren, registreren en beschikbaar stellen van documenten binnen een organisatie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Inwerking van een zaak of omstandigheid op een andere (of op personen).

Levend biologisch wezen.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Zuivere stof die bestaat uit twee of meer chemische elementen, die een onderlinge chemische binding (Engels: chemical bond) hebben. In een chemische verbinding komen de elementen in een vaste verhouding voor. Een verbinding kan worden ontleed in eenvoudigere stoffen d.m.v. chemische reacties.

Een samengestelde stof of chemische verbinding is een stof die wordt gevormd door de chemische binding tussen de atomen van twee of meer chemische elementen.

uitwerking, resultaat

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

uitwerking, resultaat

Macroscopische (met het blote oog waarneembare) verschijningsvorm van een gegeven hoeveelheid materie. De overgang van de ene naar de andere aggregatietoestand van materie is een fysisch proces, onder invloed van temperatuur en druk: er vinden geen chemische veranderingen plaats.

Metallische elementen met een atoomgewicht groter 5 gr/cm3.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Een geneesmiddel, ook medicijn en medicament, is een chemische stof of complex van chemische stoffen met een beoogd farmacologisch, immunologisch of metabolisch effect op het (dierlijk of menselijk) lichaam.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

Een chemisch middel gebruikt voor het controleren of uitroeien van ongedierte of onkruid, inclusief insecticiden, herbiciden, fungiciden en rodenticiden.

Een epidemie (Grieks: epidémios, wat betekent: "over de (gehele) bevolking") is een verschijnsel dat meestal in ongunstige zin optreedt in een kleiner of groter gebied van mens of dier.

Levend biologisch wezen.

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, ervaren en/of gewaardeerd. Hiertoe behoren de niet-levende en de levende natuur. De natuur wordt met name bestudeerd door de natuurwetenschappen.

De plantenwereld van een regio.

Planten (Viridiplantae binnen de Archaeplastida, oorspronkelijk Plantae) zijn organismen die zich niet kunnen voortbewegen en die fotosynthese vertonen. De naam Plantae wordt niet meer voor een taxonomische eenheid gebruikt.

Dieren behoren tot een grote groep organismen, namelijk die van het Rijk der Animalia of Metazoa. Ze zijn over het algemeen meercellig, in staat tot beweging, reageren op hun omgeving en voeden zich met andere organismen.

De dierenwereld van een regio.

Een groep van eencellige micro-organismen, die geen celkern hebben en soms in kolonies leven

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.