kalenderen

Eigenschappen

Voorkeurslabel	kalenderen
Definitie	Een controle, die bij het heien van palen wordt toegepast, om vast te stellen op welke diepte voldoende stuit wordt verkregen. Om dat te bepalen, wordt de zakking van de paal gemeten, die in een tocht van 30 slagen bij een bepaalde valhoogte van het heiblok optreedt, of hoeveel slagen nodig zijn om een bepaalde zakking van de paal te bereiken.
Toelichting op definitie	(bron: Aquo) Kalenderen is een actie bij het heien, namelijk tellen hoeveel slagen met een heiblok nodig zijn om de paal een vooraf bepaalde afstand ( 25 centimeter) te laten zakken. Het kalenderen vindt plaats door de slagen te tellen, en deze in te vullen op een zogenaamde kalenderstaat. Kalenderen geeft een aanwijzing voor de kleef, en de paalpuntweerstand; en is een maat voor de draagkracht (welke vooraf is bepaald door middel van berekeningen aan de hand van sonderingen) van de paal. De kalendering wordt gebruikt als controle op het uitgevoerde heiwerk. Bij onverwachte verstoringen in de grond, bij paalbreuk, of bij te ondiep of juist te diep heien zal de gevonden kalendering afwijken van de verwachte kalendering, en wordt, na eventueel verder onderzoek de paal afgekeurd. (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-24d1852a-2de4-46b8-9b70-a2060e39417c, https://nl.wikipedia.org/wiki/Kalenderen
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
kalenderen	Breder	ongeclassificeerd ding (Begrip)
kalenderen	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)
kalenderen	Deel van	heien (Begrip)
kalenderen	Lid van Aquo	civiele techniek (Collectie Aquo) geologie (Collectie Aquo) waterkeringbeheer (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt

Een controle, die bij het heien van palen wordt toegepast, om vast te stellen op welke diepte voldoende stuit wordt verkregen. Om dat te bepalen, wordt de zakking van de paal gemeten, die in een tocht van 30 slagen bij een bepaalde valhoogte van het heiblok optreedt, of hoeveel slagen nodig zijn om een bepaalde zakking van de paal te bereiken.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Proces waarbij de juistheid van een model wordt aangetoond.

Heien is het in de grond inbrengen van een stalen of houten of betonnen damwand of heipaal.

Langwerpig stuk hout, ijzer, steen enz., dat in de grond staat.

Verticale afstand tussen waterspiegel en waterbodem.

Bodemdaling als gevolg van inklinking, krimp en door het aanbrengen van een bovenbelasting.

Droogvallend haventje.

Langwerpig stuk hout, ijzer, steen enz., dat in de grond staat.

Een langgerekte verlaging in het terrein van natuurlijke of kunstmatige oorsprong die permanent of periodiek stromend water bevat.

Bewegende lucht.

Een heistelling, heiblok of heihamer is een apparaat dat heipalen de grond in kan slaan voor een paalfundering. Het proces wordt heien genoemd.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

Een controle, die bij het heien van palen wordt toegepast, om vast te stellen op welke diepte voldoende stuit wordt verkregen. Om dat te bepalen, wordt de zakking van de paal gemeten, die in een tocht van 30 slagen bij een bepaalde valhoogte van het heiblok optreedt, of hoeveel slagen nodig zijn om een bepaalde zakking van de paal te bereiken.

Kleinst mogelijke eenheid van werk die zinvol onderscheiden kan worden, uitgevoerd door een persoon of machine op 1 plek op 1 moment.

Afstand is een natuurkundige en wiskundige grootheid die de meetbare ruimte tussen twee niet samenvallende objecten aangeeft.

Cijfermatige onderbouwing van werking of eigenschappen van systemen of processen. Een berekening kan een onderdeel zijn van een analyse.

Een middel om op gestandaardiseerde wijze de indringingsweerstand van een conusvormig lichaam (de conus) te bepalen als maat voor de consistentie of vastheid van de grondslag.

Oppervlakte van de aarde.

Grond is een mengsel van verweerd vast materiaal (sediment), water en lucht dat aan het aardoppervlak of (vlak) daaronder voorkomt.

Een diep is de benaming die zowel aan sommige kanalen als aan natuurlijke vaarwaters wordt gegeven. De aanduiding heeft betrekking op de waterdiepte, die meer is dan een watergang die voor de ontwatering is bedoeld. Deze extra diepte maakt scheepvaart mogelijk.

Moeite doen om te leren hoe iets werkt of in elkaar zit.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.