waterbodem

Eigenschappen

Voorkeurslabel	waterbodem
Definitie	De bodem onder open wateren, meestal aangerijkt met een laag slib (bestaande uit organische en/of mineralen bestanddelen) die door (natuurlijke) sedimentatie van zwevende bestanddelen in het open water is ontstaan.
Publieksvriendelijke toelichting	Bodem die zich onder het wateroppervlak (van kanaal, sloot etc.) bevindt.
Synoniem	waterbodems
Toelichting op definitie	Het is meestal fijnkorrelig, structuurloos en compact plantaardig materiaal, leemachtig en smerend van karakter en bruingrijs kleurig.
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-fd69775c-1850-44d4-abf7-8cf8d41e319d
Afbeelding van	Waterbodem.
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
waterbodem	Breder	waterbodem (Begrip)
waterbodem	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) Waterbeheerprogramma Hunze & Aa's begrippen (Informatiebron)
waterbodem	Deel van	oppervlaktewaterlichaam (Begrip)
waterbodem	Gerelateerd	vak (Begrip)
waterbodem	Lid van Aquo	civiele techniek (Collectie Aquo) planologie (Collectie Aquo) waterbodembeheer (Collectie Aquo) waterkeringbeheer (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
hydrografie (Begrip)	Gerelateerd	waterbodem

Bodem van een oppervlaktewaterlichaam.

Bodem onder het oppervlaktewater of de bodem in voor dat water bestemde ruimte in de zin van de Wet Verontreiniging Oppervlaktewateren.

De bodem onder open wateren, meestal aangerijkt met een laag slib (bestaande uit organische en/of mineralen bestanddelen) die door (natuurlijke) sedimentatie van zwevende bestanddelen in het open water is ontstaan.

Het onder de waterspiegel gelegen grondvlak van een rivier, kanaal, meer, haven, etc., exclusief de overgang taluds naar de oevers.

Bodem en oevers die behoren tot het oppervlaktewaterlichaam.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Vaste stoffen waaruit gesteenten zijn opgebouwd.

Harde stof met een minerale samenstelling.

Het proces van bezinking van deeltjes in het water door de zwaartekracht.

Het aan de oppervlakte liggende pakket van de aardkorst met de daaronder liggende aardlagen onder invloed van de hydrosfeer, atmosfeer en organismen.

Het grensvlak tussen water en lucht.

Een gegraven grote waterloop die dient voor scheepvaart en/of watertransport.

Bodem van een oppervlaktewaterlichaam.

Bodem onder het oppervlaktewater of de bodem in voor dat water bestemde ruimte in de zin van de Wet Verontreiniging Oppervlaktewateren.

De bodem onder open wateren, meestal aangerijkt met een laag slib (bestaande uit organische en/of mineralen bestanddelen) die door (natuurlijke) sedimentatie van zwevende bestanddelen in het open water is ontstaan.

Het onder de waterspiegel gelegen grondvlak van een rivier, kanaal, meer, haven, etc., exclusief de overgang taluds naar de oevers.

Bodem en oevers die behoren tot het oppervlaktewaterlichaam.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Materiaal is een natuurlijke of kunstmatig geproduceerde stof, bestemd om verwerkt te worden tot bruikbare producten. Een materiaal is dus een stoffelijke zaak, geselecteerd op basis van zijn eigenschappen met het oog op een bepaalde toepassing. De term materiaal wordt gewoonlijk alleen gebruikt als de verwerkte stof nog aan te wijzen is in onderdelen van het eindproduct. Anders spreekt men eerder van grondstof of ingrediënt.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Bodem van een oppervlaktewaterlichaam.

Bodem onder het oppervlaktewater of de bodem in voor dat water bestemde ruimte in de zin van de Wet Verontreiniging Oppervlaktewateren.

De bodem onder open wateren, meestal aangerijkt met een laag slib (bestaande uit organische en/of mineralen bestanddelen) die door (natuurlijke) sedimentatie van zwevende bestanddelen in het open water is ontstaan.

Het onder de waterspiegel gelegen grondvlak van een rivier, kanaal, meer, haven, etc., exclusief de overgang taluds naar de oevers.

Bodem en oevers die behoren tot het oppervlaktewaterlichaam.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.