hydrografie

Eigenschappen

Voorkeurslabel	hydrografie
Definitie	Hydrografie (Oudgrieks: ὕδωρ (hudōr) betekent "water" en γράφειν (graphein) betekent "(be)schrijven") is de wetenschap die zich bezighoudt met het beschrijven van de waterbodem.
Toelichting op definitie	In het kort kan men zeggen dat hydrografie landmeten op het water is. Belangrijk bij hydrografie is meten, zoals de diepte, de samenstelling van het water en de zeebodem, het getij, de golven en de stroming. Deze metingen voert de hydrograaf uit vanaf het water of het land met behulp van hydrografische apparatuur en een hydrografisch vaartuig. Er zijn verschillende hydrografische methoden die toegepast kunnen worden om een hydrografische opneming uit te voeren. Vervolgens worden deze hydrografische data verwerkt met hydrografische software. Na de bewerking in de software kunnen de meetgegevens weergegeven worden in hydrografische kaarten, profielen, volumes, tabellen en grafieken. De hydrografie heeft zeer veel toepassingen in het dagelijks leven. Het beroepenveld bestaat uit overheidsinstellingen, baggerbedrijven, offshorebedrijven en opnemingsbedrijven. De manier waarop de hydrografie tegenwoordig wordt toegepast, en de manier waarop, is anders dan die in het verleden, van de hydrografische geschiedenis.
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Hydrografie
Afbeelding van	Westelijk zicht op de Zwarte Zee.
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
hydrografie	Breder	wetenschap (Begrip)
hydrografie	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)
hydrografie	Gerelateerd	waterbodem (Begrip) waterbodem (Begrip) waterbodem (Begrip) waterbodem (Begrip)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
daling (Begrip)	Breder	hydrografie
bathymetrie (Begrip)	Gerelateerd	hydrografie

Hydrografie (Oudgrieks: ὕδωρ (hudōr) betekent "water" en γράφειν (graphein) betekent "(be)schrijven") is de wetenschap die zich bezighoudt met het beschrijven van de waterbodem.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Hydrografie (Oudgrieks: ὕδωρ (hudōr) betekent "water" en γράφειν (graphein) betekent "(be)schrijven") is de wetenschap die zich bezighoudt met het beschrijven van de waterbodem.

De meest algemene, over de gehele aarde verbreide vloeistof die, als zij zuiver is, geen kleur, reuk of smaak heeft en waarvan de moleculen uit twee atomen waterstof en één atoom zuurstof bestaan (H2O).

Grondoppervlak in principe bedekt met water.

Objectcategorie in het natte beheer van de infrastructuur waaraan functie-eisen gesteld worden voor m.n. ecologie en waterkwaliteit, drinkwater, regionale watervoorziening, beroepsvisserij koelwater en zwemwater.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

Bodem van een oppervlaktewaterlichaam.

Bodem onder het oppervlaktewater of de bodem in voor dat water bestemde ruimte in de zin van de Wet Verontreiniging Oppervlaktewateren.

De bodem onder open wateren, meestal aangerijkt met een laag slib (bestaande uit organische en/of mineralen bestanddelen) die door (natuurlijke) sedimentatie van zwevende bestanddelen in het open water is ontstaan.

Het onder de waterspiegel gelegen grondvlak van een rivier, kanaal, meer, haven, etc., exclusief de overgang taluds naar de oevers.

Bodem en oevers die behoren tot het oppervlaktewaterlichaam.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Meten is het uitdrukken van een waargenomen grootheid in een getal met een relevante eenheid die vergeleken kan worden met andere waardes van eenzelfde grootheid. Hiervoor kunnen meetinstrumenten worden gebruikt. Meting is echter niet beperkt tot natuurkundige grootheden, maar strekt zich uit tot een kwantitatieve beschrijving van de gehele werkelijkheid.

Verticale afstand tussen waterspiegel en waterbodem.

De zeebodem of oceaanbodem is het door zeewater bedekte deel van het aardoppervlak. De zeebodem bestaat uit de continentale marge langs de randen van de continenten, de eigenlijke oceaanbodem (de abyssale vlakte) en de oceanische troggen. De diepste zeebodems liggen in de bathyale en abysale zones van de waterkolom, het zijn zeer duistere gebieden, waar alleen gespecialiseerde organismen leven, die bestand zijn tegen de hoge druk.

Het periodiek rijzen en dalen van het water als gevolg van de aantrekkingskrachten van maan en zon.

Voortbewegende verstoring van de evenwichtsstand van de waterspiegel.

Aan- of afvoer van water of gassen die in een specifieke richting plaatsvindt.

Een topografische - en internationaal rechtserkende eenheid.

Afgewerkt toestel of een samenstel ervan dat op de markt wordt aangeboden als een aparte functionele eenheid ten behoeve van de eindgebruiker en dat in staat is elektromagnetische verstoringen te veroorzaken, of waarvan het functioneren vatbaar is om door dergelijke verstoringen te worden beïnvloed.

Met hardware of apparatuur worden in de computertechniek alle fysieke componenten of onderdelen aangeduid die in een computer een rol spelen.

Een zee- of binnenvaartuig, tot de vaart gebruikt of bestemd, daaronder begrepen drijvende werktuigen, zoals baggerwerktuigen, kranen, bokken, elevators, alsmede woonschepen, glijboten en ponten.

Software of programmatuur is een geheel van computerprogramma's met bijbehorende data, die bewerkingen en taken uitvoeren.

Een kwantitatieve vorm van ‘dominante informatie’: Meetgegevens waarmee (potentiële) ketenpartners essentiële informatie met elkaar uitwisselen ten behoeve van optimale ketensamenwerking. Tijdens de uitvoeringsfase betreft dit operationele informatie uit de voorhanden zijnde samenwerking. Tijdens het aanbestedingstraject betreft dit vaker gekwantificeerde prestatie-informatie ter onderbouwing van aangeboden prestaties.

Geografische verbeelding van de werkelijkheid.

Doorsnede van een object in lengterichting, in dwarsrichting of langs een verticaal, waarbij kenmerken van het object langs de doorsnede worden vastgelegd.

Grootte van het gebied in de ruimte dat door het voorwerp of substantie wordt ingenomen.

Een tabel is een geordende lijst van gegevens, een element uit een tabel heet een cel. In tabel is in veel gevallen bedoeld om gegevens overzichtelijk te presenteren. Op een rij staan dan bijvoorbeeld de voornaam van een contact, de achternaam, straat, huisnummer, postcode, woonplaats of nog andere gegevens vermeld.

In de wiskunde is de meest gebruikelijke betekenis van een grafiek een visuele voorstelling in een plat vlak van een reëelwaardige functie in één reële variabele.

Een applicatiecomponent dat gericht is op het ondersteunen van eindgebruikers.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Uitgestrekt oppervlak zout water dat het grootste deel van de aarde bedekt.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.