contourlijn

Eigenschappen

Voorkeurslabel	contourlijn
Definitie	Een contourlijn (ook Isoline , isopleth of isarithm ) een functie van twee variabelen is een kromme waarlangs de functie een constante waarde, zodat de curve verbindt punten van gelijke waarde.
Synoniem	contourlijnen, isoline
Toelichting op definitie	Het is een vlakke doorsnede van de drie-dimensionale grafiek van de functie f ( x , y ) evenwijdig aan de x , y- vlak. In cartografie , een contourlijn (vaak enkel een "omtrek") verbindt punten van gelijke hoogte (hoogte) boven een bepaald niveau, zoals het gemiddelde zeeniveau . Een hoogtekaart is een kaart geïllustreerd met contourlijnen, bijvoorbeeld een topografische kaart geeft daarmee valleien en heuvels en de steilheid of de zachtheid van hellingen. De contourinterval van een hoogtekaart is het hoogteverschil tussen opeenvolgende contourlijnen. Meer in het algemeen, een contourlijn van een functie van twee variabelen is een kromme verbindingspunten waarbij de functie dezelfde bijzondere waarde. De helling van de functie altijd loodrecht op de contourlijnen. Als de lijnen dicht bij elkaar de grootte van het verloop is groot: de variatie is steil. Een level set is een generalisatie van een contourlijn van functies van een aantal variabelen. Contourlijnen gebogen, rechte of een mengsel van beide lijnen op een kaart beschrijft het snijpunt van een echte of hypothetische oppervlak met één of meer horizontale vlakken. De configuratie van deze contouren laat kaartlezers relatieve verloop van een parameter af te leiden en schatten dat parameter op specifieke plaatsen. Contourlijnen kan hetzij worden gevonden op zichtbare driedimensionaal model van het oppervlak , zoals wanneer een photogrammetrist bekijken van een stereo-model plots hoogtelijnen of geïnterpoleerd uit geschatte oppervlak verhogingen , zoals wanneer een computerprogramma draden contouren via een netwerk van waarnemingspunten van het gebied zwaartepunten. In het laatste geval is de werkwijze voor interpolatie beïnvloedt de betrouwbaarheid van individuele isolijnen en de weergave van helling , putten en pieken.
Exacte overeenkomst	https://nl.qwe.wiki/wiki/Contour_line
Afbeelding van	Een drie-dimensionale oppervlak, waarvan de contour grafiek hieronder. Een tweedimensionale contour grafiek van de driedimensionale oppervlak in de bovenstaande foto.
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
contourlijn	Breder	kromme (Begrip)
contourlijn	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
hoogtecontour (Begrip)	Breder	contourlijn

Een contourlijn (ook Isoline , isopleth of isarithm ) een functie van twee variabelen is een kromme waarlangs de functie een constante waarde, zodat de curve verbindt punten van gelijke waarde.

Isopleet (van de Griekse woorden isos = gelijk en plèthos = menigte, grootte, omvang), isolijn, isokwant en contourlijn zijn algemene namen voor een kromme op een kaart of in een driedimensionale grafiek die punten verbindt waarvoor de weer te geven grootheid eenzelfde waarde heeft.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

grootheid die uit een gegeven reeks waarden elke willekeurige waarde aan kan nemen.

Een kromme of curve (Latijn: curvus, gebogen, gekromd) is een in het algemeen niet-rechte lijn, met echter een rechte als bijzonder geval. Een kromme in twee dimensies is een vlakke kromme, een kromme in drie dimensies is een ruimtekromme.

Grootheid die in de tijd niet verandert.

Het begrip waarde wordt gebruikt in twee betekenissen: objectief, een getal dat kan worden toegekend aan een eigenschap van een idee, handeling of zaak; subjectief, de beoordeling van een idee, handeling of zaak.

Een kromme of curve (Latijn: curvus, gebogen, gekromd) is een in het algemeen niet-rechte lijn, met echter een rechte als bijzonder geval. Een kromme in twee dimensies is een vlakke kromme, een kromme in drie dimensies is een ruimtekromme.

Een contourlijn (ook Isoline , isopleth of isarithm ) een functie van twee variabelen is een kromme waarlangs de functie een constante waarde, zodat de curve verbindt punten van gelijke waarde.

Isopleet (van de Griekse woorden isos = gelijk en plèthos = menigte, grootte, omvang), isolijn, isokwant en contourlijn zijn algemene namen voor een kromme op een kaart of in een driedimensionale grafiek die punten verbindt waarvoor de weer te geven grootheid eenzelfde waarde heeft.

Een contourlijn (ook Isoline , isopleth of isarithm ) een functie van twee variabelen is een kromme waarlangs de functie een constante waarde, zodat de curve verbindt punten van gelijke waarde.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

De diameter van een cirkel, cilinder of bol is de lengte van de rechte lijn die kan worden getrokken tussen twee punten op de bol of de cirkel en door het middelpunt hiervan.

De doorsnede van twee geometrische figuren is de verzameling punten die ze gemeen hebben. De wiskunde behandelt de doorsnede in brede theoretische zin. In praktische zin wordt een doorsnede van een driedimensionaal voorwerp gedefinieerd als de figuur die ontstaat door het voorwerp met een plat vlak te doorsnijden.

In de wiskunde is de meest gebruikelijke betekenis van een grafiek een visuele voorstelling in een plat vlak van een reëelwaardige functie in één reële variabele.

Verticale afstand tussen waterspiegel en waterbodem.

Cartografie (binnen het vakgebied zelf doorgaans gespeld als kartografie) is de wetenschap en techniek om geo-informatie (informatie met een geografische component) door middel van doelgerichte visualisatie te communiceren met behulp van een papieren of digitale kaart. Iemand die dergelijke kaarten en aanverwante producten samenstelt wordt een cartograaf of kartograaf genoemd.

De hoogte van een geografische locatie (bijvoorbeeld een berg of plateau) wordt opgegeven in meters (of andere lengtemaat) ten opzichte van een referentieniveau: het nulvlak.

De oppervlakte van de zee.

TOPraster omvat de digitale versies van topografische kaarten uit 6 kaartseries van het Kadaster.

Een topografische kaart (topo = plaats, grafisch = beschrijvend) is een kaart die bedoeld is om zo getrouw en volledig mogelijk een deel van het aardoppervlak te beschrijven door de weergave van onder meer het de natuurlijke kenmerken, reliëf, de infrastructuur, de bebouwing, de natuurlijke grenzen, de bestuurlijke grenzen en gebruikte toponiemen.

Verhoging van het terrein (heuvel). Min of meer op zichzelf staande sterke verheffing van het aardoppervlak (berg).

De richtingscoëfficiënt van een rechte lijn in een vlak met een rechthoekig xy-assenstelsel.

Onder helling gelegen vlak.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Onder helling gelegen vlak.

Een lijn is een denkbeeldige streep op de aardoppervlakte.

De bestemming en daarmee het gewenste gebruik, met het oog op de daarbij betrokken belangen.

Twee of meer verschillende elementen die bij elkaar gehouden worden in vastgestelde gehaltes door de aantrekkingskrachten die chemische bindingen worden genoemd.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Een eigenschap van een systeem, medium, organisme of object die kan worden gemeten of bepaald.

Een coëfficiënt die de grootte van een systeemkenmerk aangeeft. Hierbij kunnen twee soorten parameters worden onderscheiden: een harde parameter en een zachte parameter.

Meetkundige verzameling van punten (hoogtelijn) met gelijke grondwaterstand of stijghoogte.

Een computerprogramma is een opeenvolging van instructies met als doel om een specifieke taak met een computer uit te voeren. Een programma is in een uitvoerbare (executable) vorm, die de computer direct kan gebruiken om de programma-instructies met de processor (CPU) uit te voeren.

Geheel van met elkaar verbonden objecten, die gezamenlijk een functie vervullen.

Het geheel van virtuele en fysieke (aanwijsbare) opdelingen en indelingen van het aardoppervlak.

Interpolatie is het afleiden van nieuwe datapunten binnen het bereik van een verzameling bekende discrete datapunten onder aanname van een zekere relatie tussen die punten.

Isopleet (van de Griekse woorden isos = gelijk en plèthos = menigte, grootte, omvang), isolijn, isokwant en contourlijn zijn algemene namen voor een kromme op een kaart of in een driedimensionale grafiek die punten verbindt waarvoor de weer te geven grootheid eenzelfde waarde heeft.

Een view is een logische weergave van een andere tabel of een combinatie van tabellen.

Presentatie van een informatieobject in een vorm geschikt voor menselijke interpretatie.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Een oppervlak in de driedimensionale meetkunde kan intuïtief worden gezien als een ruimtelijk object waarop men in twee onafhankelijke richtingen kan bewegen, zoals op een boloppervlak. Dit in tegenstelling tot een lijn, waar men slechts één bewegingsrichting heeft, namelijk langsheen de lijn zelf.

Een foto is een afbeelding op een plat vlak vervaardigd door middel van fotografie.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.