radioactiviteit

Eigenschappen

Voorkeurslabel	radioactiviteit
Definitie	Het natuurlijke proces waarbij instabiele (radioactieve) atomen spontaan uit elkaar vallen in kleinere atomen. Dit proces kan men niet beïnvloeden: men kan het niet versnellen of vertragen. Bij dit proces komt hoog-energetische ioniserende straling vrij in de vorm van alfa-, bèta- en/of gammastraling.
Toelichting op definitie	Het vervalproces is onvoorspelbaar: Men kan niet voorspellen wanneer een atoom uit elkaar zal vallen. Voor een grote groep atomen kan men echter wel vaststellen dat de groep atomen op een constant ritme vervallen. De snelheid waarmee de atomen vervallen is constant en wordt uitgedrukt als de halfwaardetijd: de tijd waarin de helft van de atomen van een bepaalde stof vervallen. Halfwaardetijden kunnen variëren van een fractie van een seconde tot enkele miljarden jaren. Als een radioactief atoom uit elkaar valt wordt een of meer nieuwe atomen gevormd. Deze nieuwe atomen kunnen zelf ook weer radioactief zijn. Sommige vervalprocessen zijn echte ketens waarbij de radioactieve atomen elkaar opvolgen, zoals het verval van Uranium-238 en Thorium-234. Radioactief verval wordt uitgedrukt in het aantal atomen dat per seconde vervalt of desintegreert. De bijbehorende eenheid is Bq (Bequerel). (bron: W-1111-0020 / Aquo) Radioactiviteit komt van materie die spontaan ioniserende straling uitzendt. Het kan gaan om spontane splijting (desintegreren) van kernen van radionucliden. Anders dan bij chemische processen is dit sterk afhankelijk van de isotoop. Radioactief verval is een natuurkundig fenomeen. Na de desintegratie verandert de atoomkern van samenstelling; hij bevat meer of minder protonen en/of neutronen. Zo ontstaan er andere nucliden en daarmee soms een andere isotoop van hetzelfde chemisch element, maar meestal een ander element. Het kan ook gaan om zuiver bètaverval of gammaverval, of elektronenvangst. De overgang hangt af van de energietoestand van de nucliden. In sommige situaties is het ontstane atoom, ook wel de dochternuclide genoemd, zelf ook weer instabiel. Het proces gaat door totdat er een stabiele atoomkern is ontstaan. Men spreekt dan van een vervalketen. (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-86ae2ac0-dde6-43ab-9ccd-9769d6882b1b, https://nl.wikipedia.org/wiki/Radioactiviteit
Afbeelding van	Gevarenteken radioactiviteit
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
radioactiviteit	Breder	natuurlijk proces (Begrip)
radioactiviteit	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)
radioactiviteit	Lid van Aquo	chemie (Collectie Aquo) watersysteembeheer kwaliteit (Collectie Aquo) IM Metingen (Collectie Aquo) IMWA Normen (Collectie Aquo) drinkwaterbeheer (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
alfastraling (Begrip)	Breder	radioactiviteit
bètastraling (Begrip)	Breder	radioactiviteit
gammastraling (Begrip)	Breder	radioactiviteit
alfadeeltje (Begrip)	Gerelateerd	radioactiviteit
radioactieve stof (Begrip)	Gerelateerd	radioactiviteit

Het natuurlijke proces waarbij instabiele (radioactieve) atomen spontaan uit elkaar vallen in kleinere atomen. Dit proces kan men niet beïnvloeden: men kan het niet versnellen of vertragen. Bij dit proces komt hoog-energetische ioniserende straling vrij in de vorm van alfa-, bèta- en/of gammastraling.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het kleinste deeltje materie dat voor elk element uniek is.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Straling die ontstaat als zware radioactieve nuclide uiteenvalt in een dochternuclide (deze is meestal ook radioactief) en een alfadeeltje.

Mate van straling van elektronen uit een mengsel als gevolg van radioactief verval in het mengsel.

Hoogfrequente (zeer korte golflengte) elektromagnetische straling. Een gamma straal bestaat - net als licht - uit een foton en kan ontstaan als een radioactief deeltje een alfa- of een bèta-deeltje heeft uitgescheiden. De nieuwe atoomkern bevindt zich dan op een (te) hoog energieniveau en keert naar een lager niveau door de overtollige energie uit te stralen onder de vorm van gamma straling.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het kleinste deeltje materie dat voor elk element uniek is.

Verzameling van elementen (bijv. objecten of objecttypen) op basis van één of meer gemeenschappelijke eigenschappen.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Snelheid is de mate van verandering per tijdseenheid. Vaak wordt gedoeld op de snelheid van een beweging: de afgelegde weg per tijdseenheid. Plaats en snelheid zijn basisbegrippen in de kinematica. Het zijn beide vectorgrootheden, dus met een grootte en een richting. De snelheidsvector, die een grootte en een richting heeft, is de afgeleide naar de tijd van de plaatsvector. Het begrip snelheid wordt, afhankelijk van de context, ook vaak gebruikt voor de grootte van de snelheid (soms aangeduid met 'vaart' of 'gang').

Tijd in klassieke zin is het verschijnsel dat van een gebeurtenis gezegd kan worden dat deze na of voor een andere gebeurtenis plaatsvindt. Een gebeurtenis vindt plaats op een tijdstip of moment.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Het weer is de gesteldheid van de atmosfeer op een bepaald ogenblik. Dit in tegenstelling tot het klimaat, dat een gemiddelde is van de verschillende meteorologische metingen over een afgelopen periode van 30 jaar.

Verschil in waterhoogte tussen twee punten van een oppervlaktewaterlichaam op een bepaald tijdstip.

De dimensie van de grootheid waarin een parameter wordt uitgedrukt.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

Het natuurlijke proces waarbij instabiele (radioactieve) atomen spontaan uit elkaar vallen in kleinere atomen. Dit proces kan men niet beïnvloeden: men kan het niet versnellen of vertragen. Bij dit proces komt hoog-energetische ioniserende straling vrij in de vorm van alfa-, bèta- en/of gammastraling.

Een fenomeen of verschijnsel (van het Griekse φαινόμενον, phainomenon, iets wat gezien kan worden) is een observeerbare gebeurtenis, in het bijzonder een opmerkelijke gebeurtenis

Een proton (voorgesteld door p, p+ of N+) is een subatomair deeltje met een positieve eenheidslading.

Een neutron is een subatomair deeltje zonder elektrische lading dat voorkomt in atoomkernen. Het is opgebouwd uit drie quarks, namelijk twee downquarks en een upquark.

Een chemisch of scheikundig element is een stof die met scheikundige middelen en methoden niet in andere stoffen opgesplitst kan worden. Een element bestaat uit één soort atomen met alle hetzelfde atoomnummer, dus met hetzelfde aantal protonen in de kern. Het aantal neutronen in de atomen van een element kan variëren.

Een chemisch of scheikundig element is een stof die met scheikundige middelen en methoden niet in andere stoffen opgesplitst kan worden. Een element bestaat uit één soort atomen met alle hetzelfde atoomnummer, dus met hetzelfde aantal protonen in de kern. Het aantal neutronen in de atomen van een element kan variëren.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Enkelvoudig ding, dat lid kan zijn van een verzameling. Een element is een concept of een relatie.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.