dichtheid

Eigenschappen

Voorkeurslabel	dichtheid
Definitie	De massa van een stof per volume-eenheid.
Synoniem	dichtheden, massadichtheid, soortelijke massa
Toelichting op definitie	De massadichtheid of soortelijke massa (of, als geen verwarring mogelijk is, kortweg dichtheid) van een homogeen materiaal is in de natuur- en scheikunde een intensieve grootheid die uitdrukt hoeveel massa van dat materiaal aanwezig is in een bepaald volume. Men drukt dit wel uit als de 'massa per volume-eenheid'. Vaak wordt nog de verouderde en foutieve term soortelijk gewicht gebruikt. Traditioneel duidt men dichtheid aan met de Griekse letter rho. rho = m/V Hierin is: m de massa V het volume In het SI-stelsel wordt dichtheid uitgedrukt in kilogram per kubieke meter (kg/m3), maar de oudere eenheid (uit het cgs-systeem) gram per kubieke centimeter (g/cm3) of kilogram per kubieke decimeter wordt ook nog gebruikt. De omzetting is: 1000 kg/m3 = 1 g/cm3 = 1 kg/dm3. Getalsmatig zijn de twee oudere eenheden dus aan elkaar gelijk, hoeveelheden in de SI-eenheid zijn een factor 103 groter. Volgens de voormalige, in 1795 in Frankrijk ingevoerde definitie van gram was de dichtheid van gedestilleerd water van 0 °C op basis van de toenmalige definitie van de meter exact 1 g/cm3.
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Massadichtheid
Video van
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
dichtheid	Breder	ongeclassificeerd ding (Begrip)
dichtheid	Bron van	DIV Hunze en Aa's begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
droge dichtheid (Begrip)	Breder	dichtheid
pakkingdichtheid (Begrip)	Breder	dichtheid
relatieve dichtheid (Begrip)	Breder	dichtheid
korreldiameter (Begrip)	Gerelateerd	dichtheid

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Massa is een natuurkundige grootheid die een eigenschap van materie, de hoeveelheid van een stof, aanduidt. Massa wordt uitgedrukt in kilogram. Massa dient niet te worden verward met gewicht, dat de aantrekking van een massa door de zwaartekracht is, en daardoor afhangt van de plaats van een massa op een hemellichaam.

Grootte van het gebied in de ruimte dat door het voorwerp of substantie wordt ingenomen.

De dimensie van de grootheid waarin een parameter wordt uitgedrukt.

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, ervaren en/of gewaardeerd. Hiertoe behoren de niet-levende en de levende natuur. De natuur wordt met name bestudeerd door de natuurwetenschappen.

Scheikunde of chemie is de natuurwetenschap die zich richt op de studie van samenstelling en opbouw van stoffen, de chemische veranderingen die plaatsvinden onder bepaalde omstandigheden, en de wetmatigheden die daaruit te destilleren zijn.

prefDef: TODO (bron: NEN-EN-ISO/IEC 80000 Serie)

Een begrip, dat zich leent voor getalsmatige vastlegging en verwerking.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Eenheid van lengte, die volgt uit de vaste numerieke waarde van de snelheid van het licht in vacuüm c, die is vastgesteld op 299 792 458, uitgedrukt in m•s-1, waarbij de seconde volgt uit de cesiumfrequentie.

Elektrische spanning – ook bekend als het elektrische potentiaalverschil – is het verschil in potentiële elektrische energie tussen twee punten per eenheid van lading. In het SI-stelsel wordt dit uitgedrukt in volt (V). Als symbool voor de elektrische spanning wordt vaak het symbool U gebruikt.

De eenheid van het Internationale Stelsel van eenheden, internationaal aangeduid als SI.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Een uit meerdere onderdelen bestaand stelsel dat als geheel toegevoegde eigenschappen heeft.

Een systeem, als onderwerp van de systeemtheorie, wordt gezien als een geheel van elementen die elkaar wederzijds beïnvloeden en die een geïntegreerd geheel vormen.

De eenheid van het Internationale Stelsel van eenheden, internationaal aangeduid als SI.

Het stijgen van de waterspiegel als gevolg van toenemende rivierafvoer.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.