krib

Eigenschappen

Voorkeurslabel	krib
Definitie	Hoofd in een rivier, van rijs- of baardwerk en stenen.
Synoniem	kribben
Toelichting op definitie	Van de oever uitgaande dam van zand, afgedekt met zinkstukken en bestorting van steen, waarvan de kop op de normaallijn ligt. (ook wel genoemd dwarskrib) dienende om de rivierbreedte te verminderen en daardoor het vaarwater voldoende diep te houden. (bron: Prisma Technisch woordenboek, ir. H. Damerau / Aquo)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-dea4c301-1660-4311-aa9d-50851ebe748f
Video van
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
krib	Breder	profielverdediging (Begrip)
krib	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron)
krib	Lid van Aquo	civiele techniek (Collectie Aquo) planologie (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
grondkrib (Begrip)	Breder	krib
stroomkrib (Begrip)	Breder	krib
neer (Begrip)	Gerelateerd	krib
normaallijn (Begrip)	Gerelateerd	krib

Hoofd in een rivier, van rijs- of baardwerk en stenen.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Een brede natuurlijke waterloop die de afwatering van een stroomgebied verzorgt.

Een binnenwaterlichaam dat grotendeels bovengronds stroomt, maar dat voor een deel van zijn traject ondergronds kan stromen.

Het water, dat ten atmosferische neerslag op hellende terreinen valt, vloeit, voor zover het niet verdampt of door planten wordt opgenomen, tezamen tot een waterloop en stroomt naar laaggelegen streken. Zulk een natuurlijke afvloeiing heet een rivier.

Harde stof met een minerale samenstelling.

Hoofd in een rivier, van rijs- of baardwerk en stenen.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Object dat in het kader van de waterhuishouding periodiek gedeeltelijk of geheel met water is bedekt.

Het gebied op de grens van water en land waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt.

In en dwars over een water opgeworpen aarden wal die dient om het water te keren, te leiden of te verdelen (in tegenstelling tot dijk: die langs het water ligt).

Een natuurlijk los afzettingsgesteente bestaande uit een mengsel van voornamelijk minerale deeltjes met een korrelgrootte die hoofdzakelijk ligt tussen 0.063 en 2 mm. De samenstelling en aard van de korrels en korrelgrootte verdeling kan sterk variëren. Van het totaal aan minerale deeltjes kleiner dan 2 mm is maximaal 8% kleiner dan 0.002 mm en maximaal 50% kleiner dan 0.063 mm, terwijl maximaal 30% van het volledige minerale mengsel groter dan 2 mm mag zijn.

Object ter bescherming van delen van de vooroever.

Op bodem en/of taluds aangebracht los materiaal (stortsteen, grind of betonpuin) ter voorkoming van erosie of het opdrijven van de eigenlijke verdediging.

Harde stof met een minerale samenstelling.

Denkbeeldige lijn lopend over de kribkoppen langs een rivieroever.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Hoofd in een rivier, van rijs- of baardwerk en stenen.

Een aaneengesloten stuk oppervlaktewater, dat als vaarweg in de Wegwijzer voor de binnenscheepvaart is gedefinieerd.

Een diep is de benaming die zowel aan sommige kanalen als aan natuurlijke vaarwaters wordt gegeven. De aanduiding heeft betrekking op de waterdiepte, die meer is dan een watergang die voor de ontwatering is bedoeld. Deze extra diepte maakt scheepvaart mogelijk.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Verschil in waterhoogte tussen twee punten van een oppervlaktewaterlichaam op een bepaald tijdstip.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.