brak water

Eigenschappen

Voorkeurslabel	brak water
Definitie	Water waarvan het zoutgehalte beduidend lager ligt dan dat van zeewater.
Toelichting op definitie	De totale concentratie van opgeloste zouten ligt gewoonlijk tussen de 1000 en 10000 mg/l. Bij meting van chloride, water met een chloridengehalte tussen 300 en 10.000 mg/l. Bron: Redeke, H.C. (postume uitgave), Hydrobiologie van Nederland. De zoete wateren. Backhuys en Meesters, Amsterdam, 1975, gewijzigd.
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-592afa6b-6015-4c2c-9a77-c9b66749f3eb

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
brak water	Breder	water (Begrip)
brak water	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron)
brak water	Lid van Aquo	chemie (Collectie Aquo) ecologie (Collectie Aquo) IMWA Normen (Collectie Aquo) oceanografie (Collectie Aquo) watersysteembeheer kwaliteit (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
zoutindringing (Begrip)	Gerelateerd	brak water

Water waarvan het zoutgehalte beduidend lager ligt dan dat van zeewater.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het totale gewicht aan vaste stof per gewichtseenheid water, als alle carbonaatzouten zijn omgezet in oxiden, alle organische stof is geoxideerd en alle bromide- en jodide-ionen zijn vervangen door equivalente hoeveelheden chloride-ionen.

Verhouding van de massa opgelost materiaal in zeewater tot de massa zeewater; in de praktijk kan deze grootheid niet rechtstreeks worden gemeten. 

In de natuur voorkomend water dat een hoge concentratie van zouten bevat (meer dan 10 000 mg/l) 

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Sterkte van een oplossing uitgedrukt in aantal massa eenheden per volume eenheid.

Een door opname van één elektron negatief geladen chloor atoom.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Verschil in waterhoogte tussen twee punten van een oppervlaktewaterlichaam op een bepaald tijdstip.

Studie van het leven in watersystemen.

Anders maken, anders worden, overgaan op iets anders.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.