bewijs


Eigenschappen

Voorkeurslabelbewijs
DefinitieGegevens die het bestaan of de waarheid van iets onderbouwen.
Synoniemobjectief bewijs, bewijs (strafrecht)
Toelichting op definitie(bron: Kwaliteitsmanagementsystemen - Grondbeginselen en verklarende woordenlijst)


documentatie van een (bedrijfs)transactie (3.18) (bron: Informatie en documentatie - Informatie- en archiefmanagement - Deel 1: Concepten en uitgangspunten, code: 3.10)

document, waarvan het informatiedoel is documenterend - instituerend (bron: Taxonomie van documenttypen) (bron: ABDL)

Bewijs is in het strafrecht de informatie die aantoont dat de verdachte datgene heeft gedaan waarvan hij beschuldigd wordt. De beschuldiging staat normaal gesproken in de tenlastelegging, opgesteld door de Officier van Justitie als vertegenwoordiger van de staat.

Voldoende bewijs maakt van de beschuldiging, een hypothese, een juridische waarheid op basis waarvan de beschuldigde persoon door een rechter kan worden veroordeeld en een straf kan worden opgelegd.

Bewijs speelt ook in het burgerlijk recht een belangrijke rol. Als een partij in een procedure een bepaalde stelling poneert of standpunt inneemt, mag een rechter daar alleen van uit gaan als het gestelde is bewezen.

Beginselen van bewijsrecht zijn bedoeld om burgers te beschermen tegen willekeur. (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomsthttp://www.rws.nl/abdl#DEF-2490, https://nl.wikipedia.org/wiki/Bewijs_(strafrecht)
StatusConcept

Relaties

VertrekpuntRelatieEindpunten
bewijsBreder
bewijsBron van

Afgeleide relaties

VertrekpuntRelatieEindpunt
akte (Begrip)Brederbewijs
certificaat (Begrip)Brederbewijs
identificatiebewijs (Begrip)Brederbewijs
vaarbewijs (Begrip)Brederbewijs
Rdf.jpg