ruimte

Eigenschappen

Voorkeurslabel	ruimte
Definitie	Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.
Synoniem	ruimtes, ruimten
Toelichting op definitie	Het is echter opvallend dat geografen relatief weinig aandacht aan het begrip ruimte hebben geschonken. De term (geografische) ‘ruimte' wordt veelvuldig en meest gedachteloos gebruikt, steeds direct of indirect verwijzend naar de aardse ruimte, de aardoppervlakte in al haar landschappelijke vormen. Wie echter de geschiedenis van het begrip analyseert komt tot de ontdekking dat veel uiteenlopende factoren op een moeilijk naspeurbare wijze betekenis hebben gehad voor de kenmerken en de functies ervan. Ruimte is een begrip dat zowel bestaat in het niet-wetenschappelijk denken maar ook in veel wetenschappen wordt gebruikt. In de geografie maken we een onderscheid tussen absolute en relatieve ruimte.
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Ruimte_(geografie), http://ont.cbnl.org/cb/def/CB00047, https://www.begrippenxl.nl/droogte/nl/page/ruimte
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
ruimte	Breder	ruimtelijk object (Begrip)
ruimte	Bron van	CBNL begrippen (Informatiebron) Droogte begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
bodem (Begrip)	Breder	ruimte
kust (Begrip)	Breder	ruimte
natuurlijk gebied (Begrip)	Breder	ruimte
opening (Begrip)	Breder	ruimte
oppervlaktewater (Begrip)	Breder	ruimte
porie (Begrip)	Breder	ruimte
traforuimte (Begrip)	Breder	ruimte

Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Aardrijkskunde of geografie (Oudgrieks: γῆ, aarde en γράφειν, (be)schrijven) is een wetenschappelijke discipline die zich bezighoudt met het bestuderen van het aardoppervlak, het in kaart brengen van vormen van bijvoorbeeld cultuur, het plantenleven en de dierenwereld, gebruik van het milieu en verkeer en het beschrijven van het landschap overal op de wereld.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.

Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het aardoppervlak is het grensvlak tussen de vaste aardkorst, samen met het erop gelegen water, en de atmosfeer. Het aardoppervlak beslaat ongeveer 510 miljoen km² en kan op verschillende manieren in halfronden of hemisferen worden ingedeeld.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Een eigenschap of kenmerk is een verschijnsel dat typisch is voor een bepaalde persoon, voorwerp of zaak.

Een onderwerp met waarvoor een waarde wordt geregistreerd voor beheer en/of toetsing.

De bestemming en daarmee het gewenste gebruik, met het oog op de daarbij betrokken belangen.

Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.

Rationele activiteit die plaatsvindt binnen de geest (mind) van een persoon, en die resulteert in gedachten.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.