aandrijving

Eigenschappen

Voorkeurslabel	aandrijving
Definitie	Een aandrijving is een systeem dat ervoor zorgt dat een machine of een machineonderdeel zich in beweging zet.
Synoniem	aandrijvingen
Toelichting op definitie	Te denken valt bijvoorbeeld aan een motor om een auto, die via de aandrijflijn ervoor zorgt dat de auto zich voortbeweegt, of windkracht die de wieken van een windmolen laat draaien, maar ook aan hydrauliek en pneumatiek, waarmee de aandrijving van losse componenten wordt geregeld. Verschillende soorten aandrijvingen zijn: Mechanische aandrijvingen door mechanisch vermogen Elektrische aandrijvingen door elektrisch vermogen Hydraulische aandrijvingen Pneumatische aandrijvingen Als het aandrijvende en het aangedreven voorwerp direct aan elkaar verbonden zijn, spreekt men van een directe aandrijving. Meestal is een aandrijving echter indirect, doordat zich tussen beide een of ander soort overbrenging bevindt. Bij de aandrijving van een voertuig wordt de kracht van de aandrijving (of de snelheid) vaak geregeld door een pedaal of een draaibaar handvat (twistgrip). Vaak wordt, onafhankelijk van het type motor, informeel gesproken van gaspedaal in het geval van bediening met een pedaal, of (draai)gashendel bij handbediening.
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Aandrijving
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
aandrijving	Breder	systeem (Begrip)
aandrijving	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)
aandrijving	Gerelateerd	tractie (Begrip)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
hydrauliek (Begrip)	Breder	aandrijving
hydrostatische aandrijving (Begrip)	Breder	aandrijving
pneumatiek (Begrip)	Gerelateerd	aandrijving

Een aandrijving is een systeem dat ervoor zorgt dat een machine of een machineonderdeel zich in beweging zet.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Een beweging is een verandering van plaats in de tijd. De plaats van een voorwerp wordt in de natuurkunde bepaald ten opzichte van een coördinatenstelsel. De instantane beweging van een star lichaam kan worden beschreven als een combinatie van een translatie en een rotatie.

Een aandrijving is een systeem dat ervoor zorgt dat een machine of een machineonderdeel zich in beweging zet.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Rationele activiteit die plaatsvindt binnen de geest (mind) van een persoon, en die resulteert in gedachten.

De typering voor de windsnelheid volgens de schaal van Beaufort waarbij de typering de gemiddelde windsnelheid gemeten in tien minuten is.

Een wijk is een zijkanaal in een verveningsgebied. Een wijk werd gegraven voor de afwatering van het veen en de afvoer van de turf per schip. Daarna werden ze gebruikt om aardappelen en suikerbieten over te vervoeren richting het hoofdkanaal (diep).

Windmolens zijn molens die de bewegingsenergie van de lucht (wind) omzetten in rotatie-energie van de wieken, die dan nuttig kan worden gebruikt, bijvoorbeeld voor het opwekken van elektriciteit (windturbine), het persen van olie uit oliehoudende zaden (oliemolen), het malen van graan (korenmolen), het zagen van hout (zaagmolen) of het verplaatsen van water (poldermolen).

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Hydrauliek is een aandrijftechniek die gebruikmaakt van vloeistof, de hydraulische vloeistof, onder (hoge) druk. Het is een onderdeel van de werktuigbouwkunde.

Pneumatiek is de studie van samengeperste gassen (in de praktijk meestal lucht), de daarmee mogelijke schakeltechnieken (ventielen) en de studie van door lucht aangedreven apparaten zoals pompen en cilinders.

Een groep voorwerpen die een bepaald aantal kenmerken gemeenschappelijk heeft en zich daarin onderscheidt van overeenkomstige groepen. Verzameling mensen of dingen met dezelfde eigenschappen.

Geheel van individuen die in alle enigszins belangrijk geachte kenmerken met elkaar en met hun nakomelingen overeenkomen.

Vermogen is een natuurkundige grootheid voor de energie (arbeid) per tijdseenheid. De SI-eenheid voor vermogen is de watt.

Een kracht is een natuurkundige grootheid die een voorwerp van vorm of van snelheid kan doen veranderen.

Snelheid is de mate van verandering per tijdseenheid. Vaak wordt gedoeld op de snelheid van een beweging: de afgelegde weg per tijdseenheid. Plaats en snelheid zijn basisbegrippen in de kinematica. Het zijn beide vectorgrootheden, dus met een grootte en een richting. De snelheidsvector, die een grootte en een richting heeft, is de afgeleide naar de tijd van de plaatsvector. Het begrip snelheid wordt, afhankelijk van de context, ook vaak gebruikt voor de grootte van de snelheid (soms aangeduid met 'vaart' of 'gang').

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.