gesloten verharding

Eigenschappen

Voorkeurslabel	gesloten verharding
Definitie	De oppervlakte van de gesloten verharding van het afvoerend oppervlak dat op de vrijvervalleiding loost.
Synoniem	gesloten verhardingen
Toelichting op definitie	Een open verharding in de wegenbouw is een elementenverharding, dat wil zeggen dat het wegdek uit losse elementen zoals klinkers of tegels opgebouwd wordt. In tegenstelling tot een gesloten verharding heeft een open verharding voegen en is in meer of mindere mate water- en lucht doorlatend.
Voorbeeld	https://www.ecopedia.be/encyclopedie/soorten-verhardingen
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-e01398c8-5605-4151-b352-76367ee1fa56, https://nl.wikipedia.org/wiki/Open_verharding
Afbeelding van	Gesloten verharding.
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
gesloten verharding	Breder	verharding (Begrip)
gesloten verharding	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron)
gesloten verharding	Lid van Aquo	planologie (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt

De oppervlakte van de gesloten verharding van het afvoerend oppervlak dat op de vrijvervalleiding loost.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Inzamelleiding waarmee het afvalwater onder invloed van de zwaartekracht wordt afgevoerd.

De oppervlakte van de gesloten verharding van het afvoerend oppervlak dat op de vrijvervalleiding loost.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

De oppervlakte van de open verharding van het afvoerend oppervlak dat op de vrijvervalleiding loost

Enkelvoudig ding, dat lid kan zijn van een verzameling. Een element is een concept of een relatie.

Bakstenen zijn stenen die ontstaan door klei, hoofdzakelijk gewonnen in de uiterwaarden van de grote rivieren, te vormen in blokken en vervolgens op hoge temperatuur (c. 800 - 1100 °C) te bakken.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

De meest algemene, over de gehele aarde verbreide vloeistof die, als zij zuiver is, geen kleur, reuk of smaak heeft en waarvan de moleculen uit twee atomen waterstof en één atoom zuurstof bestaan (H2O).

Grondoppervlak in principe bedekt met water.

Objectcategorie in het natte beheer van de infrastructuur waaraan functie-eisen gesteld worden voor m.n. ecologie en waterkwaliteit, drinkwater, regionale watervoorziening, beroepsvisserij koelwater en zwemwater.

Het in hoofdzaak uit zuurstof en stikstof bestaande gasmengsel dat de aarde tot op zekere hoogte omgeeft. Deze luchtlaag heet dampkring of atmosfeer.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

De oppervlakte van de gesloten verharding van het afvoerend oppervlak dat op de vrijvervalleiding loost.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.