| Toelichting op definitie | (bron: Aquo)
Een doorgaans openstaande sluis, deel uit makend van een waterkering, die onder extreme omstandigheden wordt gesloten om bescherming te bieden tegen overstroming.
Als het binnenwaterpeil te hoog of te laag is worden de deuren van de keersluis gesloten. (bron: DIV / HEA)
Keersluizen zijn bedoeld om het waterpeil achter de sluis op een bepaald niveau te reguleren. Dit sluistype wordt veel toegepast bij zeehavens en staat dan meestal open, maar bij te hoog of te laag water kan de sluis gesloten worden. De sluis kan daartoe enkel- of dubbelzijdig kerend uitgevoerd zijn. (stichting Historische sluizen en stuwen Nederland)
Een keersluis is een sluis, die slechts in bepaalde gevallen keert en die gewoonlijk open staat.
Men onderscheidt deze sluizen in twee typen:
- enkel kerende keersluis
- dubbel kerende keersluis
(bron: PBNA Waterbouwkunde 1998)
Een keersluis of kering is een sluis die water keert, oftewel tegenhoudt.
Aangezien elke sluis water tegenhoudt, lijkt de naam een beetje dubbelop. Sluizen kunnen echter meerdere functies vervullen, en men spreekt van een keersluis als het voornaamste doel van de sluis het keren van hoogwater is. Een keersluis bevat vaak één of meerdere spuisluizen, om het water achter de keersluis te kunnen lozen op de zee of het meer.
Soms zijn de keersluizen aan twee zijden kerend en daarom uitgerust met een dubbel stel puntdeuren, als het keringsmiddel een stel puntdeuren is. Bij hoog water worden de deuren, die met de punt naar het hoog water staan gericht, gesloten en bij laag water, de andere puntdeuren die naar het lage water wijzen. Als de deuren gesloten staan, is geen doorgaand scheepvaartverkeer mogelijk. Bij sommige keringen is daarom een schutsluis naast de keersluis gebouwd (bijv. bij de Stormvloedkering Hollandse IJssel). Moderne keersluizen in Nederland zijn vrijwel altijd met een hefdeur uitgevoerd.
Keersluizen worden ook gebruikt om een kanaalpand te beveiligen tegen leegloop. In die functie treft men ze aan voor belangrijke waterbouwkundige kunstwerken. Op lange kanalen met weinig verval treft men ze soms aan om het kanaal onder te verdelen in panden. Dit kan van belang zijn: bij het onderhoud van het kanaal, om de totale leegloop van een kanaal te vermijden in geval van een dijkbreuk, of om de schade aan de omgeving te beperken.
Een keersluis bevat één of meerdere spuisluizen / uitwateringssluizen, om het water achter de keersluis te kunnen lozen op de zee.
Een spuisluis, ook wel keersluis, uitwateringssluis, suatiesluis of zijl genoemd, is een sluis bedoeld om binnenwater te spuien en buitenwater te keren. Vandaar dat het ook wel keersluis wordt genoemd. (bron: Wikipedia)
Op één of andere wijze, afsluitbare doorvaart, die alleen in bepaalde situaties, meestal bij dreigend hoogwater, gesloten wordt. Ook stuwsluis, stouwsluis of rabot genoemd.
Een keersluis in een vaarwater is vaak een schutsluis, zo blijft ook als het water gekeerd wordt scheepvaart mogelijk. Een keersluis die een havendok of gegraven dok, een droogdok afsluit, noemt men een doksluis.
De meeste keersluizen keren bij of alleen hoge, of alleen bij lage waterstanden. Een keersluis die zowel bij hoge als bij lage waterstanden kan keren, noemt men dubbelkerend.
De kerende zijde van de sluis, dus de hoge kant, noemt men het buitenfront, de andere zijde het binnenfront.
Het begrip keersluis is onder meer te vinden in: Sluizen en Stuwen door G.J. Arends Delft 1994. (bron: De Binnenvaart)
Een keersluis is een kunstwerk, onderdeel van de primaire waterkering. Een keersluis bevat 1 of meerdere afsluitbare deuren (spui), waardoor het overtollige boezemwater vrij kan afstromen naar zee bij laag water. (bron: ?)
|
|---|
