sensor

Eigenschappen

Voorkeurslabel	sensor
Definitie	Een sensor is een kunstmatige uitvoering van wat in de biologie een zintuig wordt genoemd.
Synoniem	sensoren
Toelichting op definitie	De meeste sensoren zijn elektronisch of mechanisch uitgevoerd, softwarematige en 'virtuele' sensoren zijn ook mogelijk. Met een sensor neemt een machine de omgeving waar of kan informatie verzameld worden waarmee in industrie en informatica processen bestuurd kunnen worden. Een sensor meet een natuurkundige grootheid. De grootheden liggen onder andere in de volgende domeinen: straling, druk, temperatuur, magnetisme, niveau, beweging, lichtsterkte, chemie. Sensoren zetten de gemeten grootheid om in een gestandaardiseerd 0/4-20 mA of 0/4-10 V stuursignaal voor verdere bewerking, bijvoorbeeld via een analoog-digitaalomzetter naar een programmable logic controller (PLC) of distributed control system (DCS). Sensoren kunnen worden gemaakt op basis van dezelfde technologie als microprocessoren en geheugens in PC's (chiptechnologie), maar ook met andere technologieën. Apparaat voor de meting van een fysieke grootheid bijv. temperatuur licht druk elektriciteit . (bron: Informatiemodel Grootschalige topografie) altDef: Installatiedeel dat een of meer fysische grootheden in zijn waarnemingsgebied kan waarnemen en omzet in een (elektrisch) signaal. (bron: NPR 4768)
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Sensor, http://www.rws.nl/abdl#DEF-3354
Bijna overeenkomst	http://www.aquolex.nl/html5/?id=28573&type=term
Afbeelding van	Sensor om het waterpeil en de afvoer te meten.

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
sensor	Breder	installatiedeel (Begrip)
sensor	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
datalogger (Begrip)	Gerelateerd	sensor
sensor drift (Begrip)	Gerelateerd	sensor

Apparaat voor de meting van een fysieke grootheid (bijv. temperatuur, licht, druk, elektriciteit).

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Biologie is de natuurwetenschap die zich richt op levende organismen, levensprocessen en levensverschijnselen.

Apparaat voor de meting van een fysieke grootheid (bijv. temperatuur, licht, druk, elektriciteit).

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Informatica, ook wel computerwetenschappen genoemd, is de studie en de wetenschap van de theoretische fundamenten van informatie, digitale informatieverwerking en computationele berekeningen en processen.

Een natuurkundige grootheid is een kwantificeerbare natuurkundige eigenschap van een verschijnsel, van een fysisch lichaam of van materie. Dat houdt in dat de eigenschap direct gemeten kan worden, dan wel uitgedrukt kan worden in andere natuurkundige grootheden.

prefDef: TODO (bron: NEN-EN-ISO/IEC 80000 Serie)

Een begrip, dat zich leent voor getalsmatige vastlegging en verwerking.

Een groepering van constructies die een semantisch samenhangend gedeelte van een informatiemodel beschrijven.

Kracht die per oppervlakte eenheid uitgeoefend wordt.

Een beweging is een verandering van plaats in de tijd. De plaats van een voorwerp wordt in de natuurkunde bepaald ten opzichte van een coördinatenstelsel. De instantane beweging van een star lichaam kan worden beschreven als een combinatie van een translatie en een rotatie.

Scheikunde of chemie is de natuurwetenschap die zich richt op de studie van samenstelling en opbouw van stoffen, de chemische veranderingen die plaatsvinden onder bepaalde omstandigheden, en de wetmatigheden die daaruit te destilleren zijn.

prefDef: TODO (bron: NEN-EN-ISO/IEC 80000 Serie)

Een begrip, dat zich leent voor getalsmatige vastlegging en verwerking.

Elektrische spanning – ook bekend als het elektrische potentiaalverschil – is het verschil in potentiële elektrische energie tussen twee punten per eenheid van lading. In het SI-stelsel wordt dit uitgedrukt in volt (V). Als symbool voor de elektrische spanning wordt vaak het symbool U gebruikt.

een elektronisch apparaat met een microprocessor, dat op basis van de informatie op zijn diverse ingangen zijn uitgangen aanstuurt.

Technologie (Grieks: τέχνη: 'vakmanschap' en λογία: 'theorie') is het geheel aan technieken, vaardigheden, methoden en processen dat gebruikt wordt voor de productie van goederen en diensten, of ter verwezenlijking van een doel, zoals wetenschappelijk onderzoek. Technologie manifesteert zich in fysieke objecten en in organisatievormen. Ze maakt deel uit van de samenleving en ontwikkelt zich in nauwe samenhang met andere menselijke uitingen.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Technologie (Grieks: τέχνη: 'vakmanschap' en λογία: 'theorie') is het geheel aan technieken, vaardigheden, methoden en processen dat gebruikt wordt voor de productie van goederen en diensten, of ter verwezenlijking van een doel, zoals wetenschappelijk onderzoek. Technologie manifesteert zich in fysieke objecten en in organisatievormen. Ze maakt deel uit van de samenleving en ontwikkelt zich in nauwe samenhang met andere menselijke uitingen.

Afgewerkt toestel of een samenstel ervan dat op de markt wordt aangeboden als een aparte functionele eenheid ten behoeve van de eindgebruiker en dat in staat is elektromagnetische verstoringen te veroorzaken, of waarvan het functioneren vatbaar is om door dergelijke verstoringen te worden beïnvloed.

Een aanwijzing ter verkenning en ondersteuning van de navigatie.

Licht is elektromagnetische straling in het frequentiebereik dat waarneembaar is met het menselijk oog. Het niet zichtbare infrarood, met een iets lagere frequentie, en ultraviolet, met een iets hogere frequentie, worden soms foutief als infrarood licht en ultraviolet licht aangeduid.

Een vorm van energie voortgebracht door elektronen.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Plaatsbeschrijving.

Onderdeel van een installatie.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Denkproces dat resulteert in een observatie.

Een signaal is in de techniek de beschrijving van de ontwikkeling van een parameter in de loop van de tijd of de ruimte.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Meten is het uitdrukken van een waargenomen grootheid in een getal met een relevante eenheid die vergeleken kan worden met andere waardes van eenzelfde grootheid. Hiervoor kunnen meetinstrumenten worden gebruikt. Meting is echter niet beperkt tot natuurkundige grootheden, maar strekt zich uit tot een kwantitatieve beschrijving van de gehele werkelijkheid.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.