programmeertaal


Eigenschappen

Voorkeurslabelprogrammeertaal
DefinitieEen programmeertaal is een formele taal waarin de opdrachten die een computer moet uitvoeren, worden geschreven. Deze talen hebben een andere syntaxis en grammatica dan natuurlijke talen. Deze laatste zijn te complex en ambigu om als programmeertaal te fungeren. Code die in een programmeertaal geschreven is, dient maar op één manier te kunnen worden 'begrepen' door de computer.
Synoniemprogrammeertalen
Toelichting op definitieEr zijn in de loop der jaren duizenden[1] programmeertalen ontstaan en zij kunnen op verschillende manieren gecategoriseerd worden. Een veel gebruikt onderscheid is dat van programmeerparadigma. Enkele belangrijke voorbeelden zijn de imperatieve, functionele en logische programmeerparadigma's, waarbij vermeld moet worden dat programmeertalen soms meerdere paradigma's combineren.

Er zijn verschillende manieren waarop een door een softwareontwikkelaar geschreven computerprogramma door een computer uitgevoerd kan worden. De code die de ontwikkelaar ziet en bewerkt, wordt de broncode van de programmatuur genoemd; die moet op de een of andere manier worden omgezet in de machinetaal van de computer in kwestie die door de processor kan worden uitgevoerd. Grosso modo zijn er de volgende mogelijkheden:

Geen omzetting: de programmeur voert machinecode direct in het geheugen van de computer in. Dit is zo onpraktisch en tijdrovend dat het niet of nauwelijks meer gebeurt. Interpretatie: een interpreter leest stukje bij beetje tekst van de broncode in, interpreteert deze in termen van betekenisvolle instructies en voert die, gesteund door een runtimebibliotheek, direct uit. Een programma dat zo werkt, wordt meestal een script genoemd en de programmeertaal in kwestie een scripttaal. Assemblage: een assembleertaal maakt het mogelijk om programma's te schrijven als reeksen instructies en gegevens die direct op machinetaal af te beelden zijn, maar waarin op een wat meer symbolische manier gewerkt kan worden, bijvoorbeeld doordat de machine-instructies namen hebben, geheugenadressen namen kunnen krijgen en macro's kunnen worden gebruikt; een assembler zet zulke code om naar bestanden met objectcode, die door een linker samen met de al vooraf aanwezige objectcode van softwarebibliotheken tot een uitvoerbaar programma worden samengesteld.

Compilatie: vertaling van de broncode naar een andere taal (de doeltaal) door een compiler. De doeltaal kan assembleertaal zijn; of een speciaal voor het vertaalproces ontworpen machine-onafhankelijke tussentaal (bytecode, ook wel P-code genoemd), die vervolgens gecompileerd of geïnterpreteerd moet worden; of een andere programmeertaal.
Voorbeeldhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_programmeertalen
Exacte overeenkomsthttps://nl.wikipedia.org/wiki/Programmeertaal
Afbeelding vanPython.png
Syntaxiskleuring wordt vaak gebruikt om de programmeurs te helpen bij het herkennen van de onderdelen van de broncode. De getoonde taal is Python.

Relaties

VertrekpuntRelatieEindpunten
programmeertaalBron van

Afgeleide relaties

VertrekpuntRelatieEindpunt
Java (Begrip)Brederprogrammeertaal
JavaScript Object Notation (Begrip)Brederprogrammeertaal
Python (Begrip)Brederprogrammeertaal
Visual Basic (Begrip)Brederprogrammeertaal
Visual Basic for Applications (Begrip)Brederprogrammeertaal
structured query language (Begrip)Brederprogrammeertaal
Rdf.jpg