gradiënt

Eigenschappen

Voorkeurslabel	gradiënt
Definitie	Verloop van een grootheid per eenheid van lengte.
Synoniem	gradiënten
Toelichting op definitie	Geleidelijke overgang in de ruimte, bijvoorbeeld horizontaal-verticaal, zuur-basisch, zout-zoet, droog-nat. (bron: Basisrapport Zandige Kust. Behorende bij de Leidraad Zandige Kust, TAW juli 1995 en Oosterloo, W., Woordenlijst NVA-cursus kwaliteitsbeheer oppervlaktewater, 1992 (gewijzigd) / Aquo) Verandering van een grootheid per lengte-eenheid in één of meer richtingen. (bron: DIV) Met de gradiënt wordt in het algemeen het verloop, dus de toe- of afname, van een grootheid als functie van een andere grootheid bedoeld. Wiskunde: gradiënt (wiskunde), een eigenschap van een scalair veld die de grootte en richting van de verandering daarvan in de vorm van een vectorveld aangeeft bijvoorbeeld het hoogteverschil als functie van de afstand. Natuur- en scheikundekunde: concentratiegradiënt, een verandering in de concentratie van een stof dichtheidsgradiënt, de overgang van de ene dichtheid naar de andere drukgradiënt, de overgang van een lage naar een hoge druk elektrochemische gradiënt elektrogradiënt, het potentiaalverschil tussen twee vloeistoffen die gescheiden worden door een semipermeabel membraan kleurengradiënt, een continue overgang tussen twee kleuren (hier magenta en geel) als functie van de plaats temperatuurgradiënt beschrijft in welke richting en hoe sterk de temperatuur op één bepaalde plek het snelst verandert. geotherm of geothermische gradiënt, toename van de temperatuur met de diepte verticale temperatuurgradiënt, het temperatuurverloop in de atmosfeer met de hoogte Biologie: Natuurlijke gradiënt, een geleidelijke overgang tussen twee gebieden met gewoonlijk twee samenhangende gradiënten zijn: milieugradient, ecologische gradiënt of ecotoon: geleidelijke overgang in milieufactoren tussen twee verschillende biotopen. gemeenschapsgradiënt: een geleidelijke overgang in soortensamenstelling. gradiëntanalyse of ordinatie is het ecologisch onderzoek aan gemeenschaps- en milieugradiënten met multivariate methoden. Cartografie: isopleet: een kromme op een kaart of in een driedimensionale grafiek die punten verbindt waarvoor de weer te geven grootheid eenzelfde waarde heeft; maakt gradiënten zichtbaar (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-78e28cd4-6ee9-4583-99fd-cdc4b7594206, https://nl.wikipedia.org/wiki/Gradi%C3%ABnt
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
gradiënt	Breder	grootheid (Begrip)
gradiënt	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) DIV Hunze en Aa's begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)
gradiënt	Lid van Aquo	civiele techniek (Collectie Aquo) geologie (Collectie Aquo) planologie (Collectie Aquo) waterkeringbeheer (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
ecologische gradiënt (Begrip)	Breder	gradiënt
sedimentatiegradiënt (Begrip)	Gerelateerd	gradiënt

Verloop van een grootheid per eenheid van lengte.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

prefDef: TODO (bron: NEN-EN-ISO/IEC 80000 Serie)

Een begrip, dat zich leent voor getalsmatige vastlegging en verwerking.

De dimensie van de grootheid waarin een parameter wordt uitgedrukt.

Een hoeveelheid afstand.

Verloop van een grootheid per eenheid van lengte.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het begrip ruimte kan worden beschouwd als het meest centrale begrip van de sociale geografie als wetenschap.

Een zuur is een begrip uit de scheikunde waarvan de definitie een aantal malen aangescherpt is. Zuren zijn de tegenhangers van de basen. Zuren en basen reageren met elkaar in een proces dat neutralisatie genoemd wordt. Een waterige oplossing wordt zuur genoemd wanneer de zuurgraad (pH) lager is dan 7.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Waterkant langs een zee.

het in geheel België geldige referentievlak, gelijk aan het gemiddelde peil van de gewone springeb te Oostende, daarom ook Oostends Peil (OP) genoemd.

Het grondoppervlak in principe bedekt met water.

Anders maken, anders worden, overgaan op iets anders.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Richting is de informatie over de relatieve ligging van een plaats ten opzichte van een andere, zonder de afstand te specificeren.

Documentaire Informatievoorziening is het beheren, archiveren, registreren en beschikbaar stellen van documenten binnen een organisatie.

De bestemming en daarmee het gewenste gebruik, met het oog op de daarbij betrokken belangen.

In de wiskunde drukt een functie een afhankelijkheid uit van één element van een ander. Meestal wordt het begrip gebruikt in de traditionele context waarin deze elementen getallen zijn.

Eigenschap die we willen vastleggen over een entiteittype. Zie ook CI-type en entiteittype.

Een eigenschap of kenmerk is een verschijnsel dat typisch is voor een bepaalde persoon, voorwerp of zaak.

Een onderwerp met waarvoor een waarde wordt geregistreerd voor beheer en/of toetsing.

Richting is de informatie over de relatieve ligging van een plaats ten opzichte van een andere, zonder de afstand te specificeren.

Anders maken, anders worden, overgaan op iets anders.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Afstand is een natuurkundige en wiskundige grootheid die de meetbare ruimte tussen twee niet samenvallende objecten aangeeft.

De natuur is de inhoud en werking van het heelal zoals door de mens waargenomen, ervaren en/of gewaardeerd. Hiertoe behoren de niet-levende en de levende natuur. De natuur wordt met name bestudeerd door de natuurwetenschappen.

Sterkte van een oplossing uitgedrukt in aantal massa eenheden per volume eenheid.

Fysiek object dat bestaat uit een macroscopische hoeveelheid materie, waarvan de afmetingen zodanig zijn dat de klassieke fysica dominant is. Het object kan als een continuum worden behandeld. (bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie (NL))

Zeer kleine droge deeltjes.

Het quotiënt van de massa m en het ingenomen volume V

Kracht die per oppervlakte eenheid uitgeoefend wordt.

Vloeistof is een van de aggregatietoestanden waarin materie kan voorkomen. Een vloeistof is een stof die gemakkelijk vormveranderingen ondergaat, maar zich verzet tegen volumeverandering onder invloed van druk. Hierin onderscheiden vloeistoffen zich van vaste stoffen, die hun vorm behouden, en gassen en plasma's, die samendrukbaar zijn.

Verticale afstand tussen waterspiegel en waterbodem.

De aardatmosfeer of dampkring is de atmosfeer om de aarde.

De hoogte van een geografische locatie (bijvoorbeeld een berg of plateau) wordt opgegeven in meters (of andere lengtemaat) ten opzichte van een referentieniveau: het nulvlak.

Biologie is de natuurwetenschap die zich richt op levende organismen, levensprocessen en levensverschijnselen.

Het geheel van virtuele en fysieke (aanwijsbare) opdelingen en indelingen van het aardoppervlak.

Een ecologische gradiënt of ecotoon is een geleidelijke overgang tussen verschillende biotopen. Het kan gaan om een geleidelijke overgang in biotische en abiotische milieufactoren, die gewoonlijk samengaat met een gemeenschapsgradiënt: een geleidelijke overgang in soortensamenstelling bij de overgang tussen levensgemeenschappen.

Een ecologische gradiënt of ecotoon is een geleidelijke overgang tussen verschillende biotopen. Het kan gaan om een geleidelijke overgang in biotische en abiotische milieufactoren, die gewoonlijk samengaat met een gemeenschapsgradiënt: een geleidelijke overgang in soortensamenstelling bij de overgang tussen levensgemeenschappen.

Karakteristieke leefomgeving van een levensgemeenschap waarvan de belangrijkste klimatologische, bodemkundige en biologische condities uniform zijn.

De leer van de onderlinge betrekkingen tussen levende organismen en hun milieu.

Moeite doen om te leren hoe iets werkt of in elkaar zit.

Cartografie (binnen het vakgebied zelf doorgaans gespeld als kartografie) is de wetenschap en techniek om geo-informatie (informatie met een geografische component) door middel van doelgerichte visualisatie te communiceren met behulp van een papieren of digitale kaart. Iemand die dergelijke kaarten en aanverwante producten samenstelt wordt een cartograaf of kartograaf genoemd.

Isopleet (van de Griekse woorden isos = gelijk en plèthos = menigte, grootte, omvang), isolijn, isokwant en contourlijn zijn algemene namen voor een kromme op een kaart of in een driedimensionale grafiek die punten verbindt waarvoor de weer te geven grootheid eenzelfde waarde heeft.

Een kromme of curve (Latijn: curvus, gebogen, gekromd) is een in het algemeen niet-rechte lijn, met echter een rechte als bijzonder geval. Een kromme in twee dimensies is een vlakke kromme, een kromme in drie dimensies is een ruimtekromme.

Geografische verbeelding van de werkelijkheid.

In de wiskunde is de meest gebruikelijke betekenis van een grafiek een visuele voorstelling in een plat vlak van een reëelwaardige functie in één reële variabele.

Het weer is de gesteldheid van de atmosfeer op een bepaald ogenblik. Dit in tegenstelling tot het klimaat, dat een gemiddelde is van de verschillende meteorologische metingen over een afgelopen periode van 30 jaar.

Het begrip waarde wordt gebruikt in twee betekenissen: objectief, een getal dat kan worden toegekend aan een eigenschap van een idee, handeling of zaak; subjectief, de beoordeling van een idee, handeling of zaak.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.