ecohydrologie

Eigenschappen

Voorkeurslabel	ecohydrologie
Definitie	De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.
Synoniem	eco-hydrologie, ecologische hydrologie, waterkunde
Toelichting op definitie	(bron: van der Veen & Garritsen, 1994 / Aquo) Ecohydrologie, ook wel waterkunde genoemd waarbij de verschillen tussen watersystemen worden bestudeerd. (bron: DIV) Ecohydrologie onderzoekt de relatie tussen ecologische en hydrologische systemen. Het is een vakgebied dat sterk in ontwikkeling is, er wordt anno 2011 op twee manieren vorm aan gegeven. Enerzijds als ecologische hydrologie, waarbij bestudeerd wordt hoe de mens met water omgaat en wat daarin verbeterd zou kunnen worden. Hierbij staan duurzaamheidsaspecten centraal, en wordt bijvoorbeeld de watervoetafdruk -als speciale vorm van ecologische voetafdruk- van een land berekend. Anderzijds onderzoekt men water als standplaatsfactor in de ecologie. Daarbij is men bijvoorbeeld geïnteresseerd in wisselwerkingen tussen vegetatie en waterbalans die tot patroonvorming en patroonveranderingen leiden. Voorbeelden van patroonvorming zijn de tiger bush of brousse tigrée in Afrika en de bulten en slenken in hoogveen. Deze patroonvorming wordt toegeschreven aan zichzelf versterkende processen, waarbij water waarschijnlijk niet de enige verklarende factor is maar wel een belangrijke rol speelt. De twee benaderingen van ecohydrologie sluiten elkaar niet noodzakelijkerwijs uit. De waterbalans kan als factor worden gezien die bewoningspatronen van de mens richting geeft, welke op hun beurt vervolgens weer de waterbalans beïnvloeden. (bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-9921608d-5bf6-4f8e-bc6d-fb001f26f722, https://nl.wikipedia.org/wiki/Ecohydrologie
Video van
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
ecohydrologie	Breder	Kennisgebied (Collectie Aquo) wetenschap (Begrip)
ecohydrologie	Bron van	DIV Hunze en Aa's begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron) Aquo begrippen (Informatiebron)
ecohydrologie	Gerelateerd	ecologie (Begrip) hydrologie (Begrip) watersysteem (Begrip)
ecohydrologie	Lid van Aquo	ecologie (Collectie Aquo) IMWA Normen (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt

De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.

De leer van het voorkomen, het gedrag en de chemische en fysische eigenschappen van water in al zijn verschijningsvormen op en beneden het aardoppervlak, uitgezonderd het water in de zeeën en oceanen.

De leer van de onderlinge betrekkingen tussen levende organismen en hun milieu.

Het transport van verontreinigende stof(fen) in de bodem, naar het oppervlaktewater, de atmosfeer of andere media.

Rijkdom aan planten, zowel de structuur als het soortenaantal betreffende.

De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.

De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.

De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Grondsoort die grotendeels bestaat (ontstaan is) uit afgestorven plantenresten.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

De wetenschap die zich specifiek richt op de directe en indirecte relaties tussen hydrologie en ecologie, waarbij de ecologie als indicatie van de hydrologische karakteristiek wordt gebruikt en omgekeerd de hydrologische karakteristiek de potenties van de ecologie kan duiden. Tevens de wetenschap die de betekenis van hydrologische (en hydrochemische) processen voor de verspreiding van spontane vegetaties onderzoekt.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Samenhangend geheel van een of meer oppervlaktewaterlichamen en grondwaterlichamen, met bijbehorende bergingsgebieden, waterkeringen en ondersteunende kunstwerken.

Documentaire Informatievoorziening is het beheren, archiveren, registreren en beschikbaar stellen van documenten binnen een organisatie.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.

Een geografisch te onderscheiden, coherente, functionele eenheid van subsystemen van oppervlaktewater, bodemwater en grondwater, waterbodems, kusten en technische infrastructuur voor water, inclusief de biotische gemeenschappen en alle geassocieerde natuurlijke en kunstmatige fysische, chemische en biologische karakteristieken en processen.

Iets dat gebeurt in de wereld of binnen de organisatie dat vraagt om verandering.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Een gegeven, ook wel datum, is een constructieve bijzonderheid: het is de vastgelegde uitdrukking van een feit.

Een topografische - en internationaal rechtserkende eenheid.

Activiteit zijnde een combinatie van subactiviteiten uitgevoerd door fysieke objecten waartussen een overdracht van materie, informatie, energie of kracht plaatsvindt, typisch over een verbinding of raakvlak (rechtstreeks of via poorten)

Hoogveen, ook wel ombrotroof veen, ombrogeen veen of klimatisch veen genoemd, is mineraalarm, zuur drasland met een aan deze extreme omstandigheden aangepaste vegetatie en fauna.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Richting is de informatie over de relatieve ligging van een plaats ten opzichte van een andere, zonder de afstand te specificeren.

Het weer is de gesteldheid van de atmosfeer op een bepaald ogenblik. Dit in tegenstelling tot het klimaat, dat een gemiddelde is van de verschillende meteorologische metingen over een afgelopen periode van 30 jaar.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.