mol

Eigenschappen

Voorkeurslabel	mol
Definitie	Hoeveelheid stof van een systeem dat exact 6,022 140 76 × 1023 elementaire entiteiten bevat, welk getal, uitgedrukt in de eenheid mol-1, de vaste numerieke waarde van de constante van Avogadro NA is en het getal van Avogrado wordt genoemd.
Synoniem	molen
Toelichting op definitie	(bron: Meeteenhedenbesluit 2006) De mol (meervoud molen) is een van de zeven basiseenheden in het SI-stelsel, het Internationaal Stelsel van Eenheden. Het is de eenheid voor chemische hoeveelheid. Het gehanteerde symbool is eveneens mol. Eén mol is gelijk aan precies 6,02214076 × 1023 deeltjes, zoals atomen, moleculen, ionen of bepaalde groeperingen van dergelijke deeltjes. De mol wordt veel gebruikt in de scheikundige berekeningen, met name om hoeveelheden reactanten en producten van chemische reacties uit te drukken. De chemische vergelijking 2 H2 + O2 → 2 H2O geeft bijvoorbeeld aan dat voor elke twee mol diwaterstof (H2) en één mol dizuurstof (O2), twee mol water (H2O) wordt gevormd. De concentratie van een oplossing wordt gewoonlijk uitgedrukt in molariteit: de hoeveelheid opgeloste stof in mol per volume-eenheid oplossing, doorgaans in mol per liter (mol/L).
Exacte overeenkomst	http://www.rws.nl/abdl#DEF-2356, https://nl.wikipedia.org/wiki/Mol_(eenheid)
Video van
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
mol	Breder	fysieke eenheid (Begrip)
mol	Bron van	ABDL begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
molair (Begrip)	Breder	mol
molaire fractie van waterdamp (Begrip)	Breder	mol

Hoeveelheid stof van een systeem dat exact 6,022 140 76 × 1023 elementaire entiteiten bevat, welk getal, uitgedrukt in de eenheid mol-1, de vaste numerieke waarde van de constante van Avogadro NA is en het getal van Avogrado wordt genoemd.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Concreet of abstract ding dat bestaat, bestond of zou kunnen bestaan, met inbegrip van de onderlinge verbanden tussen deze dingen.

Elementair wiskundig object, dat de aanduiding van een hoeveelheid vormt.

De dimensie van de grootheid waarin een parameter wordt uitgedrukt.

Een getalsmatig vast te leggen uitkomst van een meting of toetsing.

Grootheid die in de tijd niet verandert.

Hoeveelheid stof van een systeem dat exact 6,022 140 76 × 1023 elementaire entiteiten bevat, welk getal, uitgedrukt in de eenheid mol-1, de vaste numerieke waarde van de constante van Avogadro NA is en het getal van Avogrado wordt genoemd.

Van oorsprong door de wind of water aangedreven maalinrichting en dergelijke (niet voor bemaling), dan wel door de de wind aangedreven turbine voor het opwekken van elektriciteit.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

De eenheid van het Internationale Stelsel van eenheden, internationaal aangeduid als SI.

Het geheel van afspraken of regels e.d. van een systeem, geordend geheel van dingen, samenstel van delen.

Een deeltje is een kleine hoeveelheid materie. De benaming wordt zowel voor ondeelbare (elementaire) deeltjes als voor systemen van meerdere deeltjes gebruikt.

Het kleinste deeltje materie dat voor elk element uniek is.

Combinaties van twee of meer atomen van dezelfde of verschillende elementen die bijeengehouden worden door chemische bindingen.

Geladen deeltje - ontstaan door verwijdering of toevoeging van elektronen aan een deeltje, onder andere door chemische reacties of inwerking van straling - ionen bewegen in een elektrisch veld naar de tegengesteld geladen elektrode toe.

Cijfermatige onderbouwing van werking of eigenschappen van systemen of processen. Een berekening kan een onderdeel zijn van een analyse.

Het verticaal in de grond drukken van een stalen damwand middels een hydraulische cilinders, waarbij de reactiekracht wordt ontleend aan reeds in de grond aanwezige planken of aan een ballastframe, waaraan de machine zich vastklemt.

Een kleur-, reuk- en smaakloos gas dat voor 21 volumeprocent voorkomt in de dampkringlucht, als elektronenacceptor onontbeerlijk voor de ademhaling van mensen en dieren. Nodig bij aërobe processen.

Chemisch element uit de zestiende groep van het periodiek systeem, atoomnummer 8, symbool O.

De meest algemene, over de gehele aarde verbreide vloeistof die, als zij zuiver is, geen kleur, reuk of smaak heeft en waarvan de moleculen uit twee atomen waterstof en één atoom zuurstof bestaan (H2O).

Sterkte van een oplossing uitgedrukt in aantal massa eenheden per volume eenheid.

Toestand waarin een opgeloste stof homogeen gemengd is met een vloeibaar oplosmiddel.

Een stof die opgelost is in een oplossing.

Grootte van het gebied in de ruimte dat door het voorwerp of substantie wordt ingenomen.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.