bebouwde kom

Eigenschappen

Voorkeurslabel	bebouwde kom
Definitie	Het gebied binnen de grenzen die zijn vastgesteld op grond van artikel 20a van de wegenverkeerswet 1994.
Synoniem	bebouwde kommen
Toelichting op definitie	De bebouwde kom is overwegend bebouwd gebied waarvan de grenzen voor het verkeer met daartoe voorgeschreven borden worden aangegeven. Het begrip bebouwde kom wordt gehanteerd in verschillende wetten, waarbij niet altijd hetzelfde gebied wordt bedoeld. (Bron: Crow) De bebouwde kom is een door de overheid aangegeven gebied waar veel bebouwing is, waardoor het mogelijk is om in bebouwde gebieden andere regels te laten gelden. In Nederland is er over het algemeen een duidelijk verschil tussen de bewoonde gebieden, zoals steden en dorpen, en de verbindingswegen daarbuiten. De bebouwde kom komt dan meestal overeen met het bebouwde gebied. In België is dit onderscheid er door de veelvuldige lintbebouwing veel minder. Door de hogere bevolkingsdichtheid en de daarmee gepaarde verkeersrisico's in een bebouwd gebied zijn de maximumsnelheden lager dan buiten een bebouwde kom. De wegen in een bebouwde kom hebben een overwegend ontsluitende functie. (Bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://www.begrippenxl.nl/VNG/nl/page/Bebouwde_kom, https://data.crow.nl/thesaurus/term/1AFAEA04-774B-46B9-B647-C2A0649D7830
Afbeelding van
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
bebouwde kom	Breder	gebied (Begrip)
bebouwde kom	Bron van	CROW begrippen (Informatiebron) VNG begrippen (Informatiebron) Wikipedia begrippen (Informatiebron)
bebouwde kom	Gerelateerd	stedelijk gebied (Begrip)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
woonplaats (Begrip)	Gerelateerd	bebouwde kom

Het gebied binnen de grenzen die zijn vastgesteld op grond van artikel 20a van de wegenverkeerswet 1994.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Het geheel van virtuele en fysieke (aanwijsbare) opdelingen en indelingen van het aardoppervlak.

Scheidingslijn tussen bestuurs-, verzorgings-, juridische of andere gebiedseenheden. Grenzen zijn kunstmatig aangebrachte lijnen die het ene stuk land of (administratief) gebied van het andere scheiden.

Het gebied binnen de grenzen die zijn vastgesteld op grond van artikel 20a van de wegenverkeerswet 1994.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Verkeer is de verplaatsing van mensen, planten, dieren en objecten, bijvoorbeeld wegverkeer, spoorwegverkeer, andere verplaatsing over land, en verplaatsing van schepen en vliegtuigen; ook communicatie met dataverkeer en bijvoorbeeld radiogolven worden ertoe gerekend.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Wetten zijn geschreven rechtsregels. Elke wet is onderdeel van het recht, maar het recht is breder dan enkel wetten. Ook de rechtspraak (jurisprudentie), de rechtsleer, gewoonten zijn rechtsbronnen. De aankondiging van een wet wordt soms een edict genoemd.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Overheidslichaam dat is belast met een deel van de publieke zorg in de samenleving. 

Het geheel van virtuele en fysieke (aanwijsbare) opdelingen en indelingen van het aardoppervlak.

Bewering over hoe de werkelijkheid eruit moet zien.

Populatiedichtheid, populatiedensiteit of bevolkingsdichtheid is een term uit de ecologie die verwijst naar het aantal individuen van een populatie (de populatiegrootte) die zich binnen een geografisch begrensd gebied bevinden.

Weg met inbegrip van de daarin gelegen kunstwerken en wat verder naar zijn aard daartoe behoort.

De bestemming en daarmee het gewenste gebruik, met het oog op de daarbij betrokken belangen.

In de wiskunde drukt een functie een afhankelijkheid uit van één element van een ander. Meestal wordt het begrip gebruikt in de traditionele context waarin deze elementen getallen zijn.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.