hoge gronden

Eigenschappen

Voorkeurslabel	hoge gronden
Definitie	Natuurlijk aanwezige hooggelegen delen in het landschap die niet worden bedreigd door een hoge waterstand op zee, meren of rivieren.
Toelichting op definitie	De lijn van hoge gronden is op Bijlage I van de Wet aangegeven als de NAP + 1 m lijn bij bedreiging vanaf het IJsselmeer of Markermeer, de NAP + 2 m lijn bij bedreiging vanaf zee of, indien hoger langs de rivieren, als de lijn van de kruinhoogte van de primaire waterkering ter plaatse van de aansluiting van de hoge grond aan de primaire waterkering aan de bovenstroomse zijde tot de laagste kruinhoogte van de primaire waterkering aan de benedenstroomse zijde van het dijkringgebied. Bij meerdere bedreigingen ligt de begrenzingslijn op het hoogste van de genoemde niveaus. Beheergebied Waterschap Hunze en Aa's. Hoge gronden sluiten het stelsel van waterkeringen en zijn onderdeel van de waterstaatswerken. Voor het grootste deel gaat het hierbij om de zogenaamde +2,0m lijn (EKDB), -0,36 lijn (Oldambt) en -0,12 lijn (Duurswold), of hoger. Hoge gronden die boezemwater keren en aansluiten op of ingesloten zijn door regionale keringen, worden aangemerkt als regionale kering. Hoge gronden aansluitend op of ingesloten door overige keringen worden aangemerkt als overige keringen. Hoge gronden zijn volgens de toelichting bij de Wet op de Waterkering: "geografische gegevens en vormen als zodanig geen object van water­staats­zorg. Voor het wettelijke kader is enkel relevant hun aanwezigheid…". Dit betekent dat hoge grond niet getoetst wordt op de geboden veiligheid tegen overstroming van achtergelegen land. Daarbij dient er wel voor gezorgd te worden dat hoge grond 'hoge grond' blijft. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de provincie en het is de Inspectie Verkeer en Waterstaat die erop toeziet dat alle partijen die betrokken zijn bij het bieden van veiligheid tegen overstromen hun rol vervullen. De aansluiting van hoge grond aan de primaire waterkering wordt wel getoetst; dit is de verantwoordelijkheid van de beheerder. Hoge gronden, anders dan duinen, zijn in de dijkringgebiedenkaart bij de (ref.) Wet op de waterkering aangegeven als de NAP + 1 m lijn bij bedreiging vanaf het IJsselmeer, de NAP + 2 m lijn bij bedreiging vanaf zee of, indien hoger langs de rivieren, als de uiterst verwachte inundatielijn verlopend van de maatgevende hoogwaterstand (MHW) aan de bovenstroomse zijde van het dijkringgebied tot de laagste kruinhoogte van de primaire waterkering aan de benedenstroomse zijde van het dijkringgebied.
Voorbeeld	https://opendata.hunzeenaas.nl/opendataportaal/srv/metadata/03dec104-9ceb-4ec4-a928-7f85be8bd353
Exacte overeenkomst	https://www.aquo.nl/index.php/Id-8f49a85e-13b3-4a9a-b2bd-b67229663ea4, https://www.helpdeskwater.nl/@184839/hoge-gronden/, https://www.helpdeskwater.nl/onderwerpen/waterveiligheid/primaire/technische-leidraden/zoeken-technische/@192620/aansluiting-dijk-0/
Afbeelding van

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
hoge gronden	Breder	overige waterkering (Begrip) waterkering (Begrip)
hoge gronden	Bron van	Aquo begrippen (Informatiebron) Hunze en Aa's begrippen (Informatiebron) Helpdesk Water begrippen (Informatiebron)
hoge gronden	Lid van Aquo	calamiteitenzorg (Collectie Aquo) civiele techniek (Collectie Aquo) waterkeringbeheer (Collectie Aquo)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
dijkring (Begrip)	Deel van	hoge gronden
aansluitconstructie (Begrip)	Gerelateerd	hoge gronden

Natuurlijk aanwezige hooggelegen delen in het landschap die niet worden bedreigd door een hoge waterstand op zee, meren of rivieren.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

Het waarneembare deel van de aarde, dat wordt bepaald door de onderlinge samenhang en wederzijdse beïnvloeding van de factoren bodem, reliëf, water, klimaat, flora en fauna, alsmede het menselijk handelen.

Kortstondig gemiddelde van de hoogteligging van de waterspiegel t.o.v. een referentievlak, zoals NAP.

Uitgestrekt oppervlak zout water dat het grootste deel van de aarde bedekt.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Een brede natuurlijke waterloop die de afwatering van een stroomgebied verzorgt.

Een binnenwaterlichaam dat grotendeels bovengronds stroomt, maar dat voor een deel van zijn traject ondergronds kan stromen.

Het water, dat ten atmosferische neerslag op hellende terreinen valt, vloeit, voor zover het niet verdampt of door planten wordt opgenomen, tezamen tot een waterloop en stroomt naar laaggelegen streken. Zulk een natuurlijke afvloeiing heet een rivier.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

Een lijn is een denkbeeldige streep op de aardoppervlakte.

Chemisch element uit de reeks halogenen van het periodiek systeem met atoomnummer 53

Het Nederlands standaard vergelijkingsvlak voor de hoogteligging.

Eenheid van lengte, die volgt uit de vaste numerieke waarde van de snelheid van het licht in vacuüm c, die is vastgesteld op 299 792 458, uitgedrukt in m•s-1, waarbij de seconde volgt uit de cesiumfrequentie.

Een ongewoon en ernstig voorval, bijv. een abnormale belasting of omgevingsinvloed, ontoereikende sterkte of weerstand, of buitensporige afwijking van beoogde afmetingen.

De momentane hoogte van het waterkerende element in een kunstwerk waar het water overheen stroomt bij een hogere waterstand.

Hoogte van de waterkering.

Het geheel van overdrachtspunt, leiding en inlaat voor de aanvoer van afvalwater.

Tegenovergesteld gericht aan stroomafwaarts.

Een gebied dat door een stelsel van waterkeringen beveiligd moet zijn tegen overstroming, in het bijzonder bij hoge stormvloed, bij hoog oppervlaktewater van een van de grote rivieren, bij hoogwater van het IJsselmeer, of bij een combinatie daarvan.

Een ongewoon en ernstig voorval, bijv. een abnormale belasting of omgevingsinvloed, ontoereikende sterkte of weerstand, of buitensporige afwijking van beoogde afmetingen.

Het waterschap Hunze en Aa's is een groot waterschap in de Nederlandse provincies Groningen en Drenthe.

Natuurlijk aanwezige hooggelegen delen in het landschap die niet worden bedreigd door een hoge waterstand op zee, meren of rivieren.

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

Oppervlaktewaterlichaam, bergingsgebied, waterkering of ondersteunend kunstwerk.

Beschrijving van een in een bepaald deel van de zuiveringsinstallatie/kunstwerk gebruikt onderdeel.

(water in) een stelsel van gemeen liggende, met elkaar in openverbinding staande waterlopen en meren waarop het water van lager gelegen polders wordt uitgeslagen en dienend voor eventueel tijdelijke berging en lozing op het buitenwater

Kunstmatige hoogte, natuurlijke hoogte of gedeelte daarvan, of hoge gronden met ondersteunende kunstwerken, die een waterkerende of mede een waterkerende functie hebben.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

De meest algemene, over de gehele aarde verbreide vloeistof die, als zij zuiver is, geen kleur, reuk of smaak heeft en waarvan de moleculen uit twee atomen waterstof en één atoom zuurstof bestaan (H2O).

Grondoppervlak in principe bedekt met water.

Objectcategorie in het natte beheer van de infrastructuur waaraan functie-eisen gesteld worden voor m.n. ecologie en waterkwaliteit, drinkwater, regionale watervoorziening, beroepsvisserij koelwater en zwemwater.

Juridische verbintenis uit een overeenkomst tussen een opdrachtgever en een opdrachtnemer, die leidt, of kan leiden, tot de betaling van een geldsom.

De mate waarin de data relevant zijn voor de gebruikscontext of daartoe beperkt kunnen worden.

Onder water raken van ofwel de begrenzingen van een stroom of een ander oppervlaktewaterlichaam, ofwel van gebieden die normaal niet onder water staan.

Een topografische - en internationaal rechtserkende eenheid.

Geconcentreerde uitstroming van kwelwater.

Oppervlakte van de aarde.

Grond is een mengsel van verweerd vast materiaal (sediment), water en lucht dat aan het aardoppervlak of (vlak) daaronder voorkomt.

Publiekrechtelijke rechtspersoon die bestuurszaken op provinciaal niveau behartigt.

Verkeer is de verplaatsing van mensen, planten, dieren en objecten, bijvoorbeeld wegverkeer, spoorwegverkeer, andere verplaatsing over land, en verplaatsing van schepen en vliegtuigen; ook communicatie met dataverkeer en bijvoorbeeld radiogolven worden ertoe gerekend.

De overheidsdienst en de daartoe behorende ambtenaren belast met de zorg over en het beheer van de waterstand, de waterlopen en alle werken die deze leiden en beteugelen, alsook met de zorg over de naleving der wetten en verordeningen die daarop betrekking hebben.

Publiekrechtelijke instantie of (rechts) persoon die toeziet op de instandhouding o.a. van een waterstaatswerk.

Min of meer aansluitende zandheuvels langs de kust, al dan niet door de natuur gevormd, die het waterkerend vermogen ontlenen aan de geometrie en de hoeveelheid zand binnen het dwarsprofiel.

Wet waarin de bescherming van het IJssel- of Markermeer, Noordzee en de grote rivieren en kanalen door waterkeringen wordt geregeld.

Hoogwaterstand, behorende bij de in de wet op de waterkering (art 3.2) gegeven Hoogwaterstand gebiedsfrequentie.

Hoogwaterstand, behorende bij de in de wet op de waterkering (art 3.2) gegeven Hoogwaterstand gebiedsfrequentie.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Document dat een tweedimensionale representatie van een object, persoon of situatie is. Toelichting: Een voor de hand liggend voorbeeld is een foto van een persoon. Er zijn evenwel diverse andere soorten van tweedimensionale representaties van objecten.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Uniforme taal voor het uitwisselen van gegevens binnen de watersector.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.