schema

Eigenschappen

Voorkeurslabel	schema
Definitie	Een schema is in het algemeen een specifiek, goed gedocumenteerd en consistent plan.
Synoniem	schema's
Toelichting op definitie	Het woord schema stamt van het Griekse "σχήμα" ("schèma"), wat vorm of meer algemeen plan betekent. Het meervoud van schema is schema's, maar soms wordt nog de oorspronkelijk Griekse meervoudsvorm schemata gebruikt. Het begrip schema heeft meerdere betekenissen: diagram, algemeen een visualisatie In het algemeen in de wetenschap een model: zie model (wetenschap) schema (Kant), in de filosofie van Immanuel Kant een categorie van pure, niet-empirische concepten omtrent empirische zintuiglijke impressie schema (logica), in de logica, een regel van recursie die een verzameling van (meestal oneindige) statements beschrijft In de informatica een model XML Schema, een wijze van definitie van de structuur, de inhoud, en tot op zekere hoogte de semantiek van XML-documenten databaseschema, een beschrijving van de structuur van een database of een directory. Hierbij onderkent men: conceptueel datamodel, conceptueel schema, een kaart van concepten en hun relatie logisch schema, een kaart met entiteiten, hun eigenschappen en relaties datamodel, fysisch schema, een specifieke implementatie van een logisch schema genetisch algoritme In de psychologie en cognitiewetenschap een mentale structuur die enige aspecten van de wereld representeert In de hogere wiskunde, meer bepaald de algebraïsche meetkunde, een abstractie van het begrip algebraïsche variëteit: zie schema (wiskunde) In de elektrotechniek een grafische voorstelling van een elektrische installatie, een elektronische schakeling: zie schema (elektriciteit) In de elektronica een grafische voorstelling van een elektronisch circuit: zie schema (elektronica) (Bron: Wikipedia)
Exacte overeenkomst	https://nl.wikipedia.org/wiki/Schema
Status	Concept

Relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunten
schema	Breder	plan (Begrip)
schema	Bron van	Wikipedia begrippen (Informatiebron)

Afgeleide relaties

Vertrekpunt	Relatie	Eindpunt
schematisering (Begrip)	Breder	schema
referentiekader (Begrip)	Gerelateerd	schema

Een schema is in het algemeen een specifiek, goed gedocumenteerd en consistent plan.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

De mate waarin data niet in tegenspraak zijn met andere data in een specifieke gebruikscontext.

Besluit tot het uitvoeren van activiteiten die volgens een vastgestelde activiteitenstructuur (volgtijdig, parallel) worden uitgevoerd en die moeten leiden tot vooraf gedefinieerde resultaten (doelen).

Een schema is in het algemeen een specifiek, goed gedocumenteerd en consistent plan.

Beschrijving van de generieke kenmerken waarover een object dient te beschikken om te worden geclassificeerd als instantie van een specifiek objecttype.

In het algemeen is een vorm hoe een voorwerp zintuiglijk (tast, zicht, enzovoorts) op de mens overkomt, bijvoorbeeld cirkel, vierkant, rechthoek, ovaal, driehoek.

Een massa stilstaand landoppervlaktewater.

Een maar is een (voornamelijk) Groningse naam voor een waterloop. Maren zijn meestal smalle, ondiepe, onregelmatige, soms ook niet-natuurlijke stroompjes (slootjes) die al eeuwenlang door het landschap stromen.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

Wetenschap is zowel de systematisch verkregen, geordende en verifieerbare menselijke kennis, het daarmee verbonden proces van kennisverwerving als de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies om tot hypotheses, wetmatigheden, theorieën en systemen te komen.

Voorstelling in willekeurige vorm van een object, proces of systeem.

Een abstractie representatie van zaken.

Mentale representatie van een soort ding.

Bewering over hoe de werkelijkheid eruit moet zien.

Een manier om de samenhang van een aantal reeksen (exemplaar- en/of raai- en/of gridreeksen) vast te leggen.

Informatica, ook wel computerwetenschappen genoemd, is de studie en de wetenschap van de theoretische fundamenten van informatie, digitale informatieverwerking en computationele berekeningen en processen.

Extensible Markup Language (XML) is een standaard van het World Wide Web Consortium voor de syntaxis van formele opmaaktalen waarmee men gestructureerde gegevens kan weergeven in de vorm van platte tekst. Deze presentatie is zowel machineleesbaar als leesbaar voor de mens. Het XML-formaat wordt gebruikt om gegevens op te slaan (zoals in het OpenDocument-formaat) en om gegevens over het internet te versturen.

Een schema is in het algemeen een specifiek, goed gedocumenteerd en consistent plan.

Grootte van het gebied in de ruimte dat door het voorwerp of substantie wordt ingenomen.

De semantiek of betekenisleer is een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen, waarbij het in het bijzonder de bouwstenen van natuurlijke talen die voor de communicatie dienen ofwel woorden en zinnen betreft.

Een bundeling van verschillende vormen van content die als geheel bewerkt kan worden en in bestandsvorm wordt opgeslagen.

Een applicatiecomponent dat een dataset bevat.

Met een datamodel, of gegevensmodel, wordt beschreven hoe de gegevens in een informatiesysteem gestructureerd zijn.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.

Concreet of abstract ding dat bestaat, bestond of zou kunnen bestaan, met inbegrip van de onderlinge verbanden tussen deze dingen.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een natuurlijk dan wel niet-natuurlijk persoon waarvan de waterbeheerder gegevens bewaart.

Een algoritme is een recept om een wiskundig probleem op te lossen. Wiskundig geformuleerd is het een eindige reeks instructies die vanuit een gegeven begintoestand naar een beoogd doel leidt.

Door computer te interpreteren aspect.

De Aarde (soms de wereld of Terra genoemd) is vanaf de Zon gerekend de derde planeet van het zonnestelsel.

De meetkunde of geometrie (van Oudgrieks: γεωμετρία, γῆ "aarde", μέτρον "maat"), het "meten van de aarde", is het onderdeel van de wiskunde, dat zich bezighoudt met het bepalen van afmetingen, vormen, de relatieve positie van figuren en de eigenschappen van de ruimte. De specifiek Nederlandse term meetkunde werd rond 1600 door de Vlaamse wiskundige Simon Stevin geïntroduceerd. Een wiskundige die op het gebied van de meetkunde werkt, wordt een meetkundige genoemd.

Abstractie is het inductieve proces van het weglaten van alle niet-essentiële informatie en secundaire aspecten en vervolgens generaliseren om zo de meer fundamentele structuren zichtbaar te maken.

Geheel van apparaten voor een bepaald doel.

Een vorm van energie voortgebracht door elektronen.

Grondwater dat op natuurlijke wijze uit het aardoppervlak tevoorschijn komt.

Het systeem dat de in te winnen grootheden levert.

Een bron is de plaats of organisatie waar bepaalde informatie is ontstaan en/of beschikbaar wordt gesteld, of de documenten waarin die informatie is vervat.

Punt van waaruit grondwater wordt onttrokken.

Oorsprong van een emissie.

Wikipedia is een online encyclopedie die ernaar streeft inhoud te bieden die vrij herbruikbaar, objectief en verifieerbaar is.

Obligatoire verbintenisscheppende, meerzijdige rechtshandeling in de vorm van een wilsovereenkomst tussen twee of meer partijen gericht op het in het leven roepen van verbintenissen.

Mentale representatie van een soort ding.

De typering van het structurele verband tussen een object van een objecttype en een (ander) object van een ander (of hetzelfde) objecttype.

Een begrip is een entiteit waarmee een bepaalde klasse, een idee of een relatie als object aangeduid kan worden.

In de wiskunde is de afgeleide of het differentiaalquotiënt een maat voor verandering van een functie ten opzichte van verandering van zijn variabelen. Voor een functie in één variabele is de afgeleide de limiet van de verhouding tussen de verandering in de functiewaarde en de verandering in de variabele die daaraan ten grondslag ligt.